شناسايي مؤلفه هاي موثر بر قصد كارآفريني اخلاقي

زمينه: كارآفريني به عنوان ركني از جريان توسعه در جامعه برخاسته از بستري فرهنگي – اجتماعي است و اخلاق به عنوان بعدي از فرهنگ نقشي پر رنگ در كارآفريني دارد. از اين روي پژوهش حاضر با هدف شناسايي مؤلفه هاي موثر بر قصد كارآفريني اخلاقي شكل گرفت. روش: رويكرد تحقيق كيفي و با استفاده از روش داده بنياد  انجام شد. جامعه تحقيق شامل متخصصين و خبرگاني بود كه آشنايي كامل با كارآفريني اخلاقي داشتند. از ميان آنها 30 خبره با روش نمونه گيري هدفمند و اصل اشباع به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها؛ مصاحبه عميق و نيمه ساختار يافته بوده است و جهت تحليل داده ها از كد گذاري باز، محوري و انتخابي و از نرم افزار اطلس تي استفاده شد. يافته ها: نتيجه تحقيق نشانگر 8 زمينه موثر بر قصد كارآفريني اخلاقي بود. اين زمينه ها عبارتند از؛ عوامل فردي – شخصيتي، فراشناختي، شبكه ها و سيستم ها، خودكارآمدي فرآيند ايجاد كسب و كار اخلاقي، مطلوبيت درك شده، درك از محيط كلان، فرهنگ سازي كارآفريني اخلاقي، زيرساخت هاي كارآفريني و كارآفريني اخلاق مدار در جامعه كه در يك مدل بومي يكپارچه شد.نتيجه گيري: تحقيق حاضر نشان داد كه 8 دسته عامل بر قصد كارآفريني اخلاقي اثرگذار هستند. 4 مقوله ( فردي، فراشناختي، سيستمي و درك از محيط كلان) به شكل غير مستقيم با تاثير بر 2 مولفه خودكارآمدي و مطلوبيت درك شده قصد كارآفريني اخلاقي را تحت تاثير قرار مي دهند. و دو مولفه  (فرهنگ سازي و وجود زيرساخت هاي جامعه ) به شكل مستقيم قصد كارآفريني اخلاقي را تحت تاثير قرار مي دهند.