طراحي و تبيين مدل فلات شغلي با تأكيد بر نقش عوامل اخلاقي

زمينه: ساختارهاي سازماني جديد به سرعت رو به تغيير نهاده اند و نردبان هاي ترقي كوتاه و تخت شده اند و در نتيجه منابع انساني‌ در سازمان با تهديدهاي مختلفي از جمله فلات شغلي روبرو شده اند. عدم توجه به معيارهاي اخلاقي به عنوان يك عامل مضاعف در فرايند مديريت مي تواند از علل بروز فلات شغلي باشد. از اين رو تحقيق حاضر با هدف طراحي و تبيين مدل فلات‌ شغلي با تأكيد بر نقش عوامل اخلاقي در دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد.روش: روش تحقيق آميخته بود. در بخش كيفي، از روش نظريه داده‌بنياد استفاده شد. جامعه تحقيق 11 نفر از خبرگان حوزه منابع انساني (اساتيد دانشگاه، مشاورين و مديران ارشد) دانشگاه علوم پزشكي تهران بودند كه به روش نمونه گيري گلوله برفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده‌ها مصاحبه‌هاي عميق و غير ساختاريافته بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها و دستيابي به مدل مفهومي تحقيق از روش كدگذاري استفاده شد. در بخش كمّي، روش توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري 338 نفر از مديران عملياتي و كاركنان دانشگاه علوم پزشكي تهران بودند كه به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساز بود. داده ها با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري تحليل شدند.يافته‌ها: يافته هاي بخش كيفي منجر به شناسايي 13 مقوله محوري در ساختار مدل پارادايمي گرديد. مقوله نااميدي كاركنان از ارتقاء شغلي به عنوان مقوله مركزي انتخاب شد و مدلي جهت توصيف فلات شغلي شامل شرايط علّي، شرايط زمينه‌ اي، عوامل مداخله گر، راهبردها و پيامدهاي آن طراحي و ارائه گرديد. در بخش كمّي نيز تحليل هاي مدلسازي معادلات ساختاري برازندگي الگوي پيشنهادي را با داده ها مورد حمايت قرار دادند.نتيجه گيري: نتايج يافته ها بر اساس مدل حاكي از آنست كه استقرار نظام شايسته سالاري و شايسته گزيني، عدالت و انصاف، اشاعه زمينه اخلاقي در محيط كار و به كارگيري برنامه هاي توانمندسازي منجر به كاهش فلات‌زدگي شغلي كاركنان و در نهايت افزايش بهره وري و اثربخشي سازمان مي گردد.