مقايسه شخصيت حقيقي و حقوقي با شخصيت مجازي از منظري اخلاقي در حقوق ايران

زمينه: در نظام حقوقي، شخص تنها بر انسان اطلاق نمي شود . در واقع شخص در نظام حقوق مفهومي عام تر دارد و هم انسان و هم غير انسان را در بر مي گيرد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه شخصيت حقيقي و حقوقي با شخصيت مجازي از منظري اخلاقي، به عنوان يكي از مباني مهم حقوق ايران  شكل گرفت. در‌اين راستا با شناخت اخلاق و فلسفه آن و با نگرشي بر نظريه‌هاي اخلاقي، تاثير آنها بر مفاهيم شخصيت حقيقي و حقوقي در مقايسه با شخصيت مجازي مورد بررسي قرار گرفت. نتيجه گيري: از موضوعات مهم مطرح در بحث هاي فضاي مجازي، موضوع شخصيت در اين فضا و ابعاد آن است. شخصيت، اخلاق و منش يك مفهوم پيچيده ي جهاني واقعي با پيامد هاي مختلف فلسفي و عملي است كه در فضاي سايبر متناظر با جهان واقعي نيز داراي اهميت است. يكي از معضلات فضاي مجازي، درواقع پنهان ماندن هويت افراد است كه باعث افزايش احتمال سوء‌استفاده از آنها خواهد شد. همچنين تخريب اخلاق اجتماعي نيز يكي از نگراني‌هاي موجود است كه اگر بدرستي تدبير نشود پيامدهاي منفي گسترده‌اي را به‌دنبال خواهد داشت. متاسفانه هنوز اشخاص مجازي از منظر حقوقي فاقد چارچوب و مقررات داخلي و بين المللي هستند. اين امر باعث شده تا با وجود اينكه براحتي ميتوان آثار اقامتگاه، تابعيت، مسئوليتهاي امنيتي ، مالياتي و...  را در مورد اشخاص حقيقي و حقوقي در قوانين دريافت اما خلا قانوني براي اشخاص مجازي كما كان در امور داخلي و بين المللي محرز است.