نظريه اخلاقي سودگرايي و توسعه حقوق بشر

زمينه: سودگرايي مكتبي است كه بنيان گذاران آن با تاكيد بر نتيجه گرايي به عنوان يك منفعت عمومي به توجيه آن پرداخته اند. مكتب سودگرايي مكتبي اخلاقي و طبيعت گراست كه به توجيه اصولي چون عدالت و آزادي هاي فردي و جمعي مي پردازد. از نظر سودگراها نمي توان تنها به منافع فردي تكيه و از منفعت و سود جمع يا منفعت گروهي غفلت نمود. طبيعت انسان اقتضا مي كند كه به صورت اجتماعي زندگي كند و زندگي اجتماعي سرنوشت همه ي افراد جامعه را به يكديگر پيوند مي زند. كسب حق از منظر سودگراها يك اصل اوليه است كه بايد پس از شناخت حق و نوع آن به انتخاب حق كسب شده پرداخت. اين ديدگاه بسياري از مفاهيم اجتماعي بنيادين را تحت تاثير قرار داده است كه يكي از آنها حقوق بشر است و پژوهش حاضر نيز با هدف بررسي نقش سودگرايي در توسعه حقوق بشر شكل گرفت.نتيجه گيري: حقوق بشر آرماني همه گير است كه در جامعه كنوني به گونه ايي فزاينده رو به گسترش بوده، به صورتي كه بسياري از قواعد آن به طور كلي در حال تبديل شدن به قواعد تخطي ناپذير مي شود. وظيفه سودگرايي عمل نگر، تعيين بيشترين غلبه ي خير بر شر( حق بر عدم استحقاق حق)مي باشد. سودگرايان مدعي اند كه توانسته اند معيار جامع و مطلقي براي تشخيص درست و غلط اعمال به دست دهند. سودمندگراها در پيشبرد سياست خود در مورد نسل هاي حقوق بشر بر بيشترين نفع كسب شده از ديد گروهي تاكيد مي ورزند.