نقش اخلاق مداري منابع انساني در ارزش آفريني آنها براي شركت‌هاي دانش بنيان

زمينه: تحقيق حاضر با هدف ارائه الگوي ارزش آفريني منابع انساني در شركت‌هاي دانش با تأكيد بر اخلاق كاري به انجام رسيده است. روش: پژوهش حاضر كاربردي و داراي رويكرد پيمايشي-اكتشافي و مبتني بر روش داده بنياد بود. جامعه آماري اين تحقيق خبرگان (اساتيد دانشگاهي، مديران اجرايي، و مشاروان) در حوزه مديريت منابع انساني و شركت‌هاي دانش بنيان بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري گلوله برفي 16 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلي جمع‌آوري داده‌ها، مصاحبه عميق و غيرساختار يافته با خبرگان بود. در نهايت الگوي تحقيق با استفاده از كدگذاري‌هاي سه گانه باز، محوري و انتخابي ترسيم شد.يافته ها: پس از تحليل مصاحبه ها 93 مفهوم اوليه استخراج گرديد كه بعد از بررسي و كنار هم قرار دادن آنها و حذف مفاهيم تكراري، 48 مفهوم نهايي شناسايي شد كه در 18 مقوله اصلي جايابي شدند.نتيجه گيري : مقوله هايي كه در ساختار الگوي پارادايمي، جايابي شدند عبارت بودند از: تعهد دروني به خلق ارزش براي شركت به عنوان مقوله اصلي، سطح تحصيلات ، مرتبط بودن رشته تحصيلي، سابقه كاري، جو نوآوري، كيفيت رابطه بين اعضا، اخلاق مداري‌، تعهد سازماني ، عدم تمركز در تصميم‌گيري‌ها و همسويي اهداف فردي با اهداف شركت به عنوان  شرايط علّي،  اشاعه فرهنگ جمع‌گرايي و دغدغه مديران در جهت بهبود منابع انساني به عنوان مقوله‌‌هاي زمينه‌اي ، الگوبرداري از سيستم مديريت منابع انساني به عنوان مقوله محيطي ، سرمايه‌گذاري در حوزه توانمندسازي منابع انساني، توسعه كارتيمي و نظام جبران خدمت به عنوان مقوله‌هاي راهبردي و در نهايت بهره‌وري منابع انساني و سودآوري به عنوان مقوله‌ پيامدي در نظر گرفته شدند.