تأثير توانايي مديران بر محافظه‌كاري با تأكيد بر نقش اندازه شركت و اهرم مالي

هدف: هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير توانايي مديران بر محافظه‌كاري با تأكيد بر نقش اندازه شركت و اهرم مالي در شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: فرضيه‌هاي پژوهش براي 125 شركت طي دوره 6 ساله، از سال 1394 تا 1399 و با استفاده از الگوهاي رگرسيوني چندمتغيره آزمون شد. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش توانايي مديران، سطح محافظه‌كاري افزايش مي‌يابد. همچنين، مديران بسيار توانا سطح پايين‌تري از محافظه‌كاري را در شركت‌هاي بزرگ و اهرمي اعمال مي‌كنند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه مديران بسيار توانا، به‌دليل منتفع‌شدن شركت و ذي‌نفعان محافظه‌كاري مي‌كنند. اول، مديران توانمند از مهارت‌ها و تخصص استثنايي خود براي گزارش محافظه‌كارانه، بر اساس قراردادهاي كارا استفاده مي‌كنند؛ دوم، مديران بسيار توانا، از محافظه‌كاري پيروي مي‌كنند تا از پيامدهايي مثل از دست‌دادن شهرت و مشاغل آينده جلوگيري كنند. علاوه بر اين، تصميم‌گيري درباره محافظه‌كاري، نه‌تنها به توانايي مدير، بلكه به ويژگي‌هاي سازماني نيز وابسته است؛ بنابراين سرمايه‌گذاران، اعتباردهندگان، حسابرسان و ساير ذي‌نفعان، در ارزيابي توانايي مديران هنگام ارزيابي سطح محافظه‌كاري در گزارش‌هاي مالي يا هنگام ايجاد تنظيمات قراردادي كارا با مديران، بايد اندازه و اهرم مالي شركت را نيز به‌عنوان عوامل اثرگذار در نظر داشته باشند.