تدوين شاخص تركيبي براي حمايت از سهام‌داران

هدف: تدوين شاخصي تركيبي كه بتواند ميزان حمايت از سهام‌داران را در شركت‌ها نشان دهد، يكي از موضوعات بحث‌برانگيز در امور مالي و حسابداري است. بر همين اساس، پژوهش حاضر درصدد است تا به تدوين شاخص تركيبي در سطح شركت‌ها در بازار نوظهور ايران بپردازد. روش: با توجه به فرض‌هاي مسئله، از روش تحليل تشخيصي جهت اندازه‌گيري وزن شاخص تركيبي استفاده شده است؛ بدين صورت كه اطلاعات 166 شركت بورسي، بر اساس معيارهاي تعيين شده، به دو گروه شركت‌هاي با حمايت از سهام‌داران (83 شركت) و فاقد حمايت از سهام‌داران (83 شركت) تفكيك و شاخص تركيبي بر اساس آن تدوين شده است. همچنين، نتايج بر مبناي تفكيك سال و صنعت تقويت شده و قابليت اتكاي شاخص تركيبي پيشنهادي آزمون شده است. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه شاخص تركيبي پيشنهادي حمايت از سهام‌داران، از قابليت اتكاي بالايي برخوردار است و مي‌تواند با دقت چشمگيري، شركت‌هاي ايراني را به گروه‌هاي حمايت و بدون حمايت از سهام‌داران طبقه‌بندي كند. همچنين، معيارهاي معاملات اشخاص وابسته، بيشترين و رتبه افشا، كمترين وزن را در شاخص مركب پيشنهادي داشته‌اند. نتيجه‌گيري: در مجموع يافته‌ها نشان داد كه حمايت از سهام‌داران، دستاويز انگيزه‌هاي فرصت‌طلبانه مديران و سهام‌داران كنترلي قرار گرفته و هم‌سو با نظريه نمايندگي است. همچنين، تغيير سنجه حمايت از سهام‌داران از شاخص‌هاي انفرادي به شاخص‌هاي مركب، به پيشرفت و بسط مباني نظري به‌واسطه گسترش دامنه تجزيه‌وتحليل منجر مي‌شود. اين شاخص مي‌تواند براي سياست‌گذاران و سرمايه‌گذاران جهت طبقه‌بندي شركت‌ها در دو گروه سهام حمايتي و سهام بدون حمايت مفيد باشد.