سياست خارجي دولت تمدني در وضعيت جهاني‎شدن

هدف پژوهش حاضر تبيين رابطه جهاني‌شدن و دولت تمدني است. در اين راستا، و با روش توصيفي- تحليلي، تمايزات دولت تمدني با دولت ملي مورد اشاره قرار گرفته و نشان داده شد كه چگونه دولت تمدني امكان بهره‎مندي از مزاياي جهاني شدن را با استفاده از تكثرات موجود در خود دارد. به نظر مي‎رسد كه هم در فضاي شبكه‎سازي و هم در فضاي رقابت، دولت تمدني مفيديت و كاربرد بيشتري نسبت به دولت‎هاي ملي، در وضعيت جهاني‎شدن دارد و بسياري از كشورها از امكان تشكيل دولت تمدني برخوردارند. دولت تمدني با كشف نقاط اشتراك ميان بازيگران در ساحت سياست خارجي از امكان بيشتري براي پيگيري اهداف و منافع خود برخوردار است. دولت تمدني برآمده از هويت تمدني بوده، لذا، در ساحت داخلي توانسته است از تكثرات متعدد داخلي، يك كل به هم پيوسته را ترسيم نمايد. برخلاف دولت ملي كه بر ابعاد محدودي از هويت استوار است، دولت تمدني بر هويت تمدني استوار بوده و مي‎تواند از طريق حوزه اعتبار تمدني خود كه در طول تاريخ به دست آورده است، در سياست خارجي از مكان كنشگري گسترده‎تري برخوردار باشد.