ارائه مدلي به منظور توسعه مسئوليت اجتماعي شركت‌ها

هدف: يكي از مسائلي كه امروزه در بسياري از شركت‌ها كمتر به آن پرداخته و مانع بزرگي براي رسيدن به پايداري شركتي مي‌باشد، توجه صرف به توسعه اقتصادي و مباحث مالي بدون توجه به مسئوليت اجتماعي شركت است. شايد يكي از دلايل عدم توجه شركت‌ها به اين موضوع، نداشتن يك شناخت جامع از عوامل مؤثر بر مسئوليت اجتماعي خود و همچنين نبود يك مدل براي توسعه و اجراي آن است. هدف اين مقاله شناسايي عوامل مؤثر بر مسئوليت اجتماعي شركت‌ها و ارائه يك مدل ساختاري-تفسيري براي كمك به توسعه آن مي‌باشد.روش: در اين تحقيق ابتدا با مطالعه پژوهش‌هاي مربوط به ادبيات تحقيق، 15 عامل مؤثر بر مسئوليت اجتماعي شركت شناسايي شد و توسط 7 خبره دانشگاهي در حوزه مسئوليت اجتماعي مورد تأييد قرار گرفت. در ادامه با استفاده از نظرات 21 كارشناس اين حوزه، اقدام به ارائه مدلي به منظور توسعه مسئوليت اجتماعي شركت‌ها با استفاده از مدل‌سازي ساختاري-تفسيري شد.يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه مدل اجراي مسئوليت اجتماعي داراي 7 سطح مي‌باشد و عوامل فشار ذينفعان، مالكيت شركت و اندازه شركت جز مؤثرترين عوامل مسئوليت اجتماعي شركت و زيربنايي اجراي آن مي‌باشند. همچنين عوامل افزايش اعتماد عمومي، بهبود عملكرد مالي، كارايي سرمايه‌گذاري و كاهش ريسك قيمت سهام ماهيت اثرپذيري دارند.نتيجه گيري: از آنجايي كه عوامل اثرپذير در نتيجۀ فعاليت‌هاي مسئوليت اجتماعي بدست مي‌آيند، مديران و سياست‌گذاران بايستي بر عوامل ديگري كه باعث بوجود آمدن اين عوامل مي‌شوند (عوامل زيربنايي مدل) تمركز نمايند.بنابراين، توجه به عوامل فشار ذينفعان، مالكيت شركت و اندازه شركت مي تواند كمك زيادي به توسعه مسئوليت اجتماعي شركت ها نمايد.دانش افزايي: اين مطالعه نتايجي را منتشر مي كند كه نشان دهنده اثربخشي مسئوليت اجتماعي در حمايت از پايداري و دستيابي به عملكرد پايدار است. بنابراين، پيشنهاد مي شود كه دولت ها و سازمان ها بر 7 سطح اين مدل متمركز شوند.