خوانش انتقادي اجتماع‎گرايي بر اصالت فايده در پرتو آموزه‎هاي معنويت مدرن

پژوهش حاضر تلاش دارد در پرتو آموزه‎هاي معنويت مدرن، نقد‎هاي وارد بر اصالت فايده از سوي اجتماع‎گرايان را به روش انتقادي مورد بحث قرار دهد. لذا، درصدد پاسخ به اين پرسش اصلي است كه: رويكرد انتقادي اجتماع‎گرايان بر اصالت فايده بر چه مبنايي صورت مي‎گيرد و چه بديلي را در برابر آن عرضه مي‎كند؟ فرضيه‎اي كه در پاسخ به اين پرسش مورد آزمون و سنجش قرار مي‎گيرد آن است كه: اجتماع‎گرايان معرفت‎شناسي دكارتي را باعث غلبه انديشه‎هاي لذت‌گرايانه و اصالت سود دانسته و اخلاق فضيلت‎مدار ارسطويي (وظيفه‎گرا) را بديلي براي پايان دادن به بحران اخلاقي عاطفه‎گراي دوران مدرن و اخلاق سودمند‎گراي اصالت فايده مي‎دانند.؟ معنويت مدرن اگرچه خود حاصل دوران مدرنيته است، اما اساساً خصلتي واكنشي و انتقادي دارد و درصدد روشنگري و معنويت جديدي است كه هدف آن رهايي از سلطه و سركوب عقل ابزاري است. انتقاد اجتماع‎گرايان بر مكتب اصالت فايده، در شمار جدي‎ترين مناظرات علمي است. اجتماع‎گرايان بر اين باورند كه پايان دادن بر بحران عاطفه‎گراي دوران مدرنِ مبتني بر اخلاق نتيجه‎گرا و سودمند‎گراي مكتب اصالت فايده و ليبراليسم، جز با توسل به آموزه‎هاي انديشمنداني چون مك اينتاير، مايكل سندل، چارلز تيلور و مايكل والزر ميسر نيست.