تحليل كنش‌هاي گفتاري استنادات قرآني امام خميني براساس نظريه جان سرل با تاكيد بر بيانات سال‌هاي 1348 -1357

هدف پژوهش حاضر بررسي كنش‌هاي گفتاري استنادات قرآني امام ‌خميني در بيانات سال‌هاي 1348-1357 براساس نظريه كنش‌ گفتاري است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي بوده و نتايج نشان داد كه بيشترين كنش‌هاي گفتاري مستقيم در استنادات امام‌ خميني 63 مورد از 130 مورد (48.46 درصد) مربوط به كنش ‌ترغيبي، كنش‌هاي‌ گفتاري اظهاري به تعداد 55 مورد (42.30 درصد) و كنش ‌گفتاري تعهدي 11 مورد (8.46 درصد) بود. كنش‌هاي عاطفي تنها يك مورد مشاهده شد (0.76درصد) و كنش اعلامي هيچ موردي از كنش ‌گفتارها را به خود اختصاص نداده بود. همچنين كنش‌هاي گفتاري غيرمستقيم در استنادات امام خميني با بيشترين بسامد، مربوط به كنش ‌گفتاري تشويقي و ترغيبي است؛ اين امر نشان‌دهنده‌ آن است كه امام خميني از اواخر دهه 40 تا پيروزي انقلاب اسلامي سعي داشتند عوام و خواص را به قيام و انقلاب ترغيب نمايند.