شناسايي و پيشنهاد رويكرد جامع عملي شناخت و گزارشگري دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولتي از نگرش خبرگان

هدف: در سه دهه گذشته، گزارشگري مالي جامع دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولتي تبديل به موضوعي چالش‌برانگيز شده است. بر مبناي رويه‌هاي مديريت عمومي نوين، نهادهاي بخش عمومي موظفند كه در مدلي ارزش‌هاي اقتصادي تمام دارايي‌هاي سرمايه‌اي تحت كنترل خود را به ذينفعان گزارش دهند، ليكن مدل جامعي براي گزارشگري دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولتي وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر شناسايي و پيشنهاد رويكرد جامع عملي شناخت و گزارشگري دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولتي است.روش: با بكارگيري روش دلفي و نظرخواهي از 21 نفر از خبرگان، داده‌ها گردآوري و با استفاده از نرم افزار اس.پي.اس.اس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: هدف دولت از نگهداري دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولت، مي‌تواند مبناي مناسبي براي شناخت دارايي‌ها باشد و بر اين اساس دارايي‌هاي اقتصادي، دارايي‌هاي نظامي و دارايي‌هاي ميراث ملي شناسايي مي‌شوند.نتيجه‌گيري: شناخت دارايي‌هاي اقتصادي مي‌تواند مشابه با معيارهاي شناخت دارايي‌هاي بخش خصوصي انجام پذيرد و به دليل ماهيت خاص برخي دارايي‌هاي سرمايه‌اي دولت دو معيار مكمل عدم وجود محدوديت در واگذاري و تطابق دارايي در مقابل بدهي‌ها نيز براي شناخت اين دارايي‌ها استفاده شود.دانش‌افزايي: لازمه گزارشگري جامع دارايي‌هاي سرمايه‌اي علاوه بر گزارش‌هاي مالي، تهيه گزارش‌هاي غيرمالي براي طبقه‌هاي خاصي از اين دارايي‌هاست، لذا دارايي‌هاي نظامي و اجتماعي كه حائز معيارهاي شناخت نباشند در گزارش‌هاي نظامي و اجتماعي بر حسب واحدهاي فيزيكي گزارش شوند.