ارزيابي وضعيت بلوغ سرمايه فكري در حوزه‌ي مديريت و برنامه‌ريزي دانشگاه علوم پزشكي تهران

زمينه و هدف: سرمايه فكري با ماهيت دانش پايه‌اي كه دارد، منبعي نامشهود، راهبردي، منحصر به‌فرد و داراي مزيت رقابتي است. هدف اين پژوهش، بررسي وضع موجود بلوغ سرمايه فكري در حوزه مديريت و برنامه‌ ريزي دانشگاه علوم پزشكي تهران است. روش بررسي: اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و با رويكردي كمي در سال ۱۴۰۰ انجام و براي گردآوري اطلاعات از پرسش‌نامه استفاده شده ‌است. جامعه آماري، مديران مياني و پايه‌ي معاونت توسعه‌ي مديريت و برنامه ريزي منابع بوده كه با استفاده از جدول مورگان تعداد ۵۷ نفر به‌صورت تصادفي ساده انتخاب و با آزمون‌هاي آماري تي و ناپارامتري با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحليل شده است. روايي محتوايي پرسش‌نامه از طريق بررسي پيشينه‌ي پژوهش و كسب نظرات خبرگان و براي سنجش پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده كه مقدار آن ۰/۸۷۴ به‌دست آمده است. يافته‌ها: آزمون هاي آماري t نشان مي دهد كه سطوح پنج‌گانه‌ي بلوغ مديريت سرمايه فكري از يك الگوي غيرخطي پيروي مي‌كند و ميزان تحقق ويژگي‌هاي سطح آغازين يعني فقدان شاخت سرمايه فكري، بالاتر از حد قابل قبول بوده ولي آزمون آماري ساير سطوح بلوغ شامل؛ مديريت‌شده، تعريف‌شده، مديريت كمي‌شده و بهينه در سطح معناداري ۰/۰۵ معنادار نيست. نتيجه‌گيري: وضع موجود سرمايه فكري در جامعه مورد مطالعه مبيّن اين است كه مديريت به اهميت سرمايه فكري ناآگاه است و اقدامي براي پياده سازي و اجراي فرايند مديريت سرمايه هاي دانشي انجام نشده است. گرچه بسياري از زيرساخت هاي لازم در معاونت وجود دارد با وجود اين، درك ناكافي از قابليت هاي مديريت سرمايه فكري به‌عنوان منبعي راهبردي در اين پژوهش مشهود است. سازمان براي رسيدن به سطح تعريف شده و سطوح بعدي، لازم است نسبت به شناسايي، فعال‌سازي و هدايت منبع نامشهود اهتمام داشته و سپس به كمي سازي، استانداردسازي و مديريت كمي و تجزيه و تحليل نقاط قوت و ضعف و در نهايت بهبود مستمر فرايندها و نوآوري تمركز كند.