تاثير هيدروكورتيزون بر تغييرات هموديناميك حاصل از آتراكوريوم جهت انتوباسيون در بيمارانِ با بيهوشي عمومي: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي

زمينه و هدف: آتراكوريوم به‌عنوان يكي از شل‌كننده‌هاي عصبي عضلاني از مهمترين تحريك‌كننده‌هاي واكنش آلرژيك حين بيهوشي است كه باعث آزاد شدن هيستامين مي‌گردد. اين مطالعه با هدف تعيين اثر هيدروكورتيزون بر روي تغييرات هموديناميك حاصل از داروي آتراكوريوم در بيماران مبتلا به شكستگي اندام فوقاني با بيهوشي عمومي انجام شده است. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسو كور، ۵۰ بيمار مبتلا به شكستگي اندام فوقاني با بيهوشي عمومي مراجعه‌كننده به بيمارستان آموزشي درماني ۵ آذر گرگان، ۱۸ تا ۶۰ سال با كلاس I و II انجمن متخصصان بيهوشي آمريكا، به‌صورت تصادفي بلوكي به ۲ گروه هيدروكورتيزون و پلاسبو(آب مقطر) تخصيص داده شدند، كه در گروه مداخله ۳۰ دقيقه قبل از ورود به اتاق عمل ويال اكسي كورت(هيدروكورتيزون) به‌صورت وريدي و بولوس همراه با ۳۰۰ ميلي‌ليتر نرمال سالين تجويز گرديد. تغييرات هموديناميك بيماران قبل از تجويز هيدروكورتيزون، ۳۰ دقيقه پس از تجويز، ۵ دقيقه بعد از اوج اثر آتراكوريوم(قبل از اينتوبيشن) و بعد از اكستيوب بين دو گروه با استفاده از آزمون آناليز واريانس با اندازه‌هاي تكراري مقايسه گرديد. يافته‌ها: بين دو گروه از نظر سن، جنس و مدت زمان جراحي تفاوت معني‌داري وجود نداشت. فشارخون سيستوليك ۵ دقيقه بعد از اوج اثر آتراكوريوم(قبل از اينتوباسيون) در گروه كنترل نسبت به گروه مداخله كمتر بوده و اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار بوده است(P=0/02)، 30دقيقه بعد از تجويز هيدروكورتيزون ميانگين فشار خون سيستوليك و دياستوليك بيماران كاهش و اين كاهش همچنان بعد از تجويز آتراكوريوم(قبل از اينتوباسيون) ادامه داشته است؛ اما بعد از اكستيوب ميانگين فشارخون بيماران افزايش پيدا كرده است. همچنين بعد از تجويز آتراكوريوم ميانگين ضربان قلب بيماران ۱۴/۴۴ واحد نسبت به قبل از تجويز هيدروكورتيزون كاهش پيدا كرد و اين كاهش معنادار بود(۰/۰۰۱=P). نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي‌دهد كه هيدروكورتيزون مي‌تواند به‌عنوان يك عامل موثر در حفظ ثبات هموديناميك در بيماران با بيهوشي عمومي استفاده گردد. هرچند استفاده از آن هنوز به‌عنوان عاملي جهت حفظ هموديناميك گسترده نشده است و نيازمند بررسي‌هاي بيشتر است.