من چون قصابي موشان نكرده ام، چه دانم؟ فارسيات م ختصر فوايد الرستفغني از قرن چهارم هجري

زبان فارسي دري، زبان رسمي مردمان ماوراء النهر در قرون نخستين اسلامي است. اين زبان، مواجه با زبان عربي شد كه پس از آمدن اسلام، زبان دين و اعراب مهاجر بود. به تدريج متون ديني عربي به اين زبان نوشته شد، اما همچنان در تأليف از زبان فارسي استفاده مي شد. آنچه مورد نظر است اين كه در مواردي، در متن هاي عربي، بويژه در متون فقهي، از كلمات كه توسط » فوائد « و جملات فارسي استفاده مي شد .كتاب مولفي از قرن چهارم هجري پديد آمده، حاوي تعداد قابل توجهي عبارات فارسي است. در مقاله حاضر، اين كلمات استخراج شده و به علاوه، از اهميت اين كتاب فقهي استفتائي در روشن كردن پاره اي از نكات كلامي و تمدني سخن به ميان آمده است .