بررسي اقتصاد معيشتي در عصر آهن شمال ايران براساس داده هاي فرهنگي (نمونه ي موردي گورستان لفور، شهرستان سوادكوه)

بررسي اقتصاد معيشتي رويكردي است كه با استفاده از بقاياي زيستي انساني، حيواني و گياهي و بهره‌گيري از علوم مختلف به بازسازي اقتصاد و نظام خوراك جوامع مختلف انسان باستان بپردازد. نظام اقتصاد معيشتي حوزه فرهنگي شمال ايران در عصر آهن كه محدوده زماني نيمه هزاره دوم تا نيمه هزاره اول ق. م را در بر مي‌گيرد، به بررسي ساختار فرهنگي- اقتصادي مي‌پردازد كه مهم‌ترين شاخص آن چگونگي بر هم كنش اجتماعي در چارچوب نظام معيشتي با زيست‌بوم منطقه مورد مطالعه (سوادكوه) براساس يافته‌هاي باستان‌شناسي است. هدف اصلي اين پژوهش تبيين اقتصاد معيشتي گورستان عصر آهن لفور است. پرسش اصلي اين است كه گونه‌هاي جانوري و گياهي قابل شناسايي در لفور در چه طيفي و چه ميزاني در اقتصاد معيشتي نقش دارند؟ در پژوهش حاضر براساس روش ميداني باستان‌شناسي و آزمايشگاهي، براي تحليل و مقايسه داده‌ها از روش كتابخانه‌اي استفاده مي‌شود. نتايج پژوهش با توجه به شرايط مناسب زيست بوم و اقليم منطقه، به بازسازي الگوي معيشتي لفور و نوع ارتباط انسان و محيط زيست منطقه در يك بر هم كنش فرهنگي- اقتصادي بازسازي منجر مي‌‌شود. با توجه به نظام‌هاي اقتصادي و به دليل تفاوت‌هاي شكلي، بخش‌هاي به‌هم پيوسته يك نظام اجتماعي- اقتصادي هستند. مطالعات باستان جانورشناسي محوطه، حاكي از وجود جامعه‌اي شكارگر، دام پرور و كشاورز در عصر آهن است. گونه‌هاي جانوري نقش اساسي در اقتصاد مردمان ساكن اين مناطق دارد كه بر پايه نظام دام پروري استوار بوده است. بررسي گونه‌هاي باستان گياه‌شناسي وجود يك جامعه كشاورز را توصيف مي‌كند.