بوم‌آشكارگي؛ پاسخي به انطباق پذيري ميراث صنعتي با رويكرد منظر

پژوهش حاضر با هدف ارائه چارچوب مفهومي انطباق‌پذير در استفاده مجدد ميراث صنعت نفت آبادان با رويكرد منظر انجام گرفته است. اين پژوهش مبتني بر روش آميخته و در دو فاز كيفي و كمي بوده است. داده‌هاي بخش كيفي از طريق تحليل محتواي كيفي منابع مكتوب، مطالعه نمونه‌هاي موردي و مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته با ۲۱ نفر از خبرگان حوزه ميراث صنعتي و منظر جمع‌آوري شد. سپس تجزيه و تحليل داده‌ها به روش نظريه داده‌ بنياد طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي انجام شد و ۳۴۷ كد باز، ۲۸ مفهوم و ۹ مقوله استخراج گرديد. در نهايت با توجه به كدهاي احصا شده از تحليل محتواي منابع مكتوب، مطالعه نمونه‌هاي موردي و مصاحبه‌ها، چارچوب مفهومي انطباق‌پذيري ميراث صنعتي با رويكرد منظر ارائه شد. براي اعتبارسنجي مدل منتج از فاز كيفي، از رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي در فاز تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. يافته‌هاي كمي نشان داد، ۹ مقوله اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، زيست‌محيطي، كالبدي، تكنولوژي، زيرساختي، عامل قوانين و سياست‌گذاري با انطباق‌پذيري ميراث صنعتي با رويكرد منظر در استفاده مجدد ميراث صنعت نفت آبادان رابطه مثبت و معناداري دارند. اين پژوهش استفاده از رويكرد منظر در استفاده مجدد تطبيقي ميراث صنعتي را راهكاري براي ارتقاي كيفيت بوم‌ آشكارگي مي‌داند كه از طريق ايجاد تعادل محيط انسان‌ساخت با طبيعت و كاركردهاي اكولوژيك منجر به برانگيزش حس ارزش‌گذاري به محيط طبيعي، عيان‌سازي زيرساخت‌هاي طبيعي شهر و قرارگرفتن نظام‌هاي طبيعي در معرض ادراك و تجربه انساني مي‌شود.