بهبود تشخيص كمپلكس هاي پروتئيني مبتني بر خوشه بندي دوگانه داده هاي بيان ژن

با توجه به نقش كمپلكس‌هاي پروتئيني در انجام بسياري از كاركردهاي سلولي موجودات زنده، كشف آن‌ها مي‌تواند به درك عميق‌تر سازوكار‌هاي تنظيمي سلول، توصيف فرآيند تكامل در سيگنال‌ها‌ي سلولي، پيش‌بيني عملكرد زيستي پروتئين‌هاي كشف‌شده و از همه مهم‌تر تحقق اهداف درماني(تشخيص بيماري و طراحي دارو) منجر شود. رويكردهاي محاسباتي ارائه‌شده تاكنون به‌ منظور تشخيص كمپلكس‌هاي پروتئيني، به ‌طور عمده بر خوشه‌بندي شبكه ‌برهم‌كنش پروتئين-پروتئين تمركز دارند و اين در حالي است كه شبكه‌هاي ‌برهم‌كنش، علاوه ‌بر اين كه نوفه‌دار مي‌باشند، به‌تنهايي، فاقد سازوكار لازم براي در نظر گرفتن ماهيت پوياي سلول در فرآيند تشخيص كمپلكس‌هاي پروتئيني مي‌باشند. در اين مقاله، مدلي سه لايه مبتني‌ ‌بر رويكرد خوشه‌بندي ‌دوگانه براي تشخيص كمپلكس‌هاي پروتئيني از منابع داده‌اي‌ مختلف ارائه‌ شده است. لايه‌هاي اول، دوم و سوم مدل پيشنهادي، به ترتيب وظيفه پوياسازي، كاهش نويز و تشخيص نهايي كمپلكس‌هاي پروتئيني را بر عهده ‌دارند. مجموعه ارزيابي‌هاي مختلف،‌ نشان مي‌دهد كه روش پيشنهادي توانسته است با استفاده از منابع داده‌اي مختلف در لايه‌هاي سه‌گانه، ضمن مديريت بهتر چالش‌هاي اصلي مسئله‌ مانند نوفه‌دار بودن منابع داده‌اي و ضرورت مدل‌سازي پوياي فرآيند تشخيص به كمك داده هاي بيان ژن، دقت فرآيند تشخيص كمپلكس‌هاي پروتئيني را بر اساس سنجنده‌‌هاي مرتبط و در شرايط گوناگون، به ميزان قابل ‌توجهي بهبود دهد.