تغييرات بين نسلي گروه‌هاي مرجع سياسي و تأثير آن بر وفاداري سياسي؛ مطالعه موردي شهر كرمانشاه

اگر اعضاي يك جامعه از سطح پاييني از وفاداري سياسي برخوردار باشند مشروعيت و بقاي نظام سياسي تهديد مي‌گردد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف شناخت تغييرات بين نسلي در گروه‌هاي مرجع سياسي و تأثير آن بر وفاداري سياسي صورت گرفته است. اين پژوهش از نوع هدف توصيفي، در بعد زمان مقطعي و در بعد روش اجرا پيمايشي است. جامعه آماري شهروندان 18 تا 60 سال شهر كرمانشاه هستند كه با استفاده از نرم‌افزار SPSS حجم نمونه برابر با 353 نفر براي مطالعه انتخاب شدند. روش نمونه‌گيري، احتمالي از نوع خوشه‌اي است. نتايج ضريب كرونباخ و تحليل عامل تائيدي، صلاحيت پرسشنامه را تائيد مي‌كند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد ريشه اختلاف گروه‌هاي مرجع با تغييرات نسلي در مورد نهاد خانواده بر نسل اول و دوم، نهاد دين نسل اول و دوم با نسل سوم، رسانه‌هاي جمعي نسل اول و سوم است. در زمينه وفاداري سياسي ريشه اختلاف ميانگين بين نسلي به نسل‌هاي اول و سوم مربوط است به‌گونه‌اي كه نسل اول وفاداري سياسي بيشتري دارند. مقادير رگرسيوني نشان مي‌دهد كه رسانه‌هاي جمعي با مقدار 426٪ بيشترين تأثير را بر وفاداري سياسي داشته‌اند. متغير آگاهي سياسي و تمايل به جهاني شدن بر وفاداري سياسي تأثير معكوس و چهار بعد شاخص جامعه‌پذيري سياسي با وفاداري سياسي همبستگي مثبت دارد.