مفهوم‌پردازي الگوي فرآيندي بومي جهت بازآفريني كسب‌وكارهاي كوچك شهري و روستايي (مطالعه موردي: زلزله سرپل ذهاب)

پس از وقوع بحران‌هاي طبيعي نظير زلزله، تداوم فعاليت كسب‌وكارهاي كوچك شهري و روستايي و تأثير مثبت آن در بازتواني اقتصادي و معيشتي مردم بومي، درخور توجه ويژه است. با اين وجود، بيشتر منابع بازتواني به مسكن اختصاص داده مي‌شود و بازآفريني كسب‌وكارهاي كوچك مورد غفلت قرار مي‌گيرد. از اين‌رو، پژوهش حاضر باهدف مفهوم‌پردازي الگوي فرآيندي بومي جهت بازآفريني كسب‌وكارهاي كوچك شهري و روستايي انجام شده است. پژوهش حاضر ازنظر هدف كاربردي، ازنظر ماهيت داده كيفي و ازنظر روش، تحليل محتوا است. جامعه موردمطالعه را مطلعان كليدي و خبرگان حوزه كسب‌وكار تشكيل داد. به‌منظور گردآوري داده‌هاي موردنياز، با استفاده از روش نمونه‌گيري نظري و با بهره‌مندي از فنون قضاوتي و گلوله برفي، با 29 نفر از مطلعان كليدي مصاحبه عميق نيمه ساختارمند صورت پذيرفت. حجم نمونه، وابسته به اشباع نظري داده‌ها بود. به‌منظور سنجش اعتبار پژوهش، از روش‌هاي مثلث سازي، روش كنترل اعضاء و بازبيني توسط خبرگان استفاده شد. براساس يافته‌هاي پژوهش حاصل از مراحل كدگذاري، 76 كد اوليه، 31 مفهوم و 3 مقوله از متن مصاحبه‌ها استخراج گرديد. افزون بر اين، نتايج تحليل محتواي داده‌ها حاكي از اين است كه الگوي فرايندي بازآفريني كسب‌وكارهاي كوچك، مشتمل بر سه مرحله راهبردهاي قبل از بحران، حين بحران و پس از بحران است. به نظر مي‌رسد انجام اقدامات پيشگيرانه قبل از وقوع بحران و اتخاذ تصميمات مناسب در حين و پس از وقوع بحران، مي‌تواند تأثير بسزايي در روند بازآفريني كسب‌وكارها و ساير ابعاد بازسازي نظير بازسازي كالبدي، اجتماعي و رواني داشته باشد. نتايج اين پژوهش مي‌تواند مورد استفاده سياست‌گذاران، متوليان امر و مالكان كسب‌وكارها قرار گيرد.