اثر نقش حكمراني در تعيين كيفيت زندگي ساكنين شهرهاي هوشمند (مطالعه موردي: ساكنين منطقه شهرداري مهرشهر استان البرز)

هدف: هدف اين پژوهش بررسي اثر نقش حكمراني در كيفيت زندگي ساكنين شهرهاي هوشمند، مورد مطالعاتي ساكنين منطقه شهرداري شهر مهرشهر استان البرز با ارائه و ارزيابي يك مدل مفهومي مي‌باشد. روش: اين پژوهش از نظر هدف جز تحقيقات كاربردي و ازنظر ماهيت در زمره تحقيقات توصيفي مي‌باشد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از معادلات ساختاري جامعه آماري متشكل شده از تمامي ساكنين منطقه شهرداري مهرشهر كرج مي‌باشد در اين برهه زماني جمعيت اين منطقه 247000 نفر در سال 1400 بوده است؛ و اطلاعات بدست آمده از طريق پرسشنامه گردآوري گرديده است كه به تعداد 384 عدد توزيع گرديده كه 358 مورد از آن قابل‌قبول بوده‌‌اند. شامل 6 متغير و 24 گويه مي‌باشد، پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ و روايي با استفاده از روايي محتوا تائيد شده است. از روش نمونه‌گيري غيراحتمالي از نوع گلوله برفي استفاده شده است، روش جمع‌آوري داده‌ها نيز از طريق روش ميداني و كتابخانه‌اي بوده است. يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از آن است كه متغيرهاي مسئوليت‌‌پذيري (0.82)، همكاري (0.61)، ارتباطات (0.60)، مشاركت (0.55) و شفافيت به ترتيب بر كيفيت زندگي تأثيرگذار هستند. نتيجه‌گيري: نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه ضريب مسير بين تمامي متغيرها با كيفيت زندگي معنادار مي‌باشد، به عبارتي تمامي شاخص‌ها بر كيفيت زندگي، تأثيرگذار مي‌باشد و ديگر شاخص‌ها را مي‌توان شفافيت، همكاري، مشاركت، ارتباطات و مسئوليت‌پذيري و پاسخگويي را نام برد.