تبيين مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر شرايط ذهني و توجه به انعطاف‌پذيري در حصول رضايت حرارتي كاربران از فضاي باز (نمونه موردي: ميدان نقش‌جهان اصفهان)

ارتباطي پيچيده ميان تعامل افراد و محيط فيزيكي آن‌ها برقرار است. نگاه غالب بر اين فعل‌وانفعالات، عمدتاً شامل مؤلفه‌هاي كمّي قابل درك مانند جريان گرما و دما، همسو با رويكردهاي فيزيولوژيكي است، آسايش را به عنوان يك پديده فيزيكي مي‌داند و به دنبال تشكيل يك «شاخص آسايش» است كه از درك چگونگي تأثير ويژگي‌هاي فيزيكي محيط بر وضعيت شخصي ساكنان تعريف گردد؛ در حالي كه اين ارتباط، پيچيده‌تر از آن چيزي است كه صرفاً با چنين شاخصي تعيين گردد. افراد با محيط حرارتي خود به صورت منفعلانه تعامل ندارند و اگر شرايط را ناخوشايند يا خود را در يك تنش شديد حرارتي ببينند، به‌گونه‌اي واكنش نشان مي‌دهند كه خود را راحت‌تر و ايمن‌تر كنند. حداقل، آن‌ها به اميد مهار، كنترل يا دوري كردن از تنش حرارتي تلاش بيشتري مي‌كنند. اين تلاش از سويي مرتبط با وضعيت فيزيولوژيكي و از جهتي در ارتباط با شرايطي ذهني افراد است كه رضايتمندي از محيط حرارتي را فراهم نمايد. به همين خاطر، رويكردهاي پژوهشي در اين حيطه فراتر از مطالعات كمّي براي پيش‌بيني محدوده آسايش است. از اين‌روي، توجه به فرآيندهايي كيفي در راستاي تطبيق انسان با محيط پيرامون و نيازهايش، ضروري به نظر مي‌رسد. هدف كلي اين پژوهش، پردازش ديدگاهي جامع به عوامل مؤثر بر ادراك حرارتي است و به بررسي مؤلفه‌هاي كيفي تأثيرگذار بر حصول آسايش حرارتي در فضاي باز مي‌پردازد. چارچوبي از رويكردهاي تأثيرگذار بر سازگاري حرارتي شامل عوامل رفتاري، فردي، اجتماعي، فرهنگي، تاريخچه حرارتي، بستر و همبستگي حواس يا پاسخ لحظه‌اي به‌عنوان تأثيرات غيرمستقيم در اين پژوهش تبيين مي‌گردد. روش تحقيق به‌صورت پژوهش موردي و مطالعه ميداني است كه در آن با تحليل برخي از متغيرهاي مرتبط با عوامل مذكور، با تكميل 100 پرسشنامه، مراجعين به ميدان نقش‌جهان اصفهان در بازه‌هاي زماني مختلف زمستاني با اولويت‌بندي معيارهاي پژوهش در نرم‌افزار SPSS 26 فراهم مي‌گردد. نتيجه اين پژوهش نشان مي‌دهد توجه به اين مؤلفه‌ها در شكل‌گيري قضاوت‌هاي فردي كه منجر به رضايت حرارتي مي‌گردد، نقش بسزايي در افزايش حد بالا و پايين آسايش حرارتي و به تبع آن، مديريت مصرف انرژي و تقويت پايداري زيست‌محيطي را به همراه دارد.