بررسي ضريب افزايش ديناميكي سازه پس از حذف ستون با روش بار افزون و تحليل اجزا محدود

خرابي پيش‌رونده پديده‌اي است كه در آن، ايجاد وگسترش خسارت جزيي يا شكست موضعي باعث خرابي كل سازه يا بخش قابل‌توجهي از آن مي‌شود. به‌منظور بررسي سازه در پديده خرابي پيش‌رونده، استفاده از تحليل هاي ايستايي خطي و غيرخطي و همچنين تحليل پويايي غيرخطي، در آيين‌نامه ها مجاز مي باشد. استفاده از تحليل ايستايي غيرخطي با اعمال ضريب افزايش پويايي (DIF) مناسب مي تواند جايگزين مناسبي براي تحليل پويايي غيرخطي در پيش‌بيني رفتار واقعي سازه باشد. در آيين‌نامه هاي معتبر اين ضريب توسط روابطي كه به حداكثر شكل‌پذيري موردپذيرش عضو بحراني وابسته مي باشد ارائه شده است و در مراحل به‌دست آمدن آن تقريب‌هايي براي نوع مدلسازي و رگرسيون از بين داده ها ايجاد شده است. در اين مقاله، سازه سه بعدي با جزئيات كامل اتصالات صلب تير به ستون و مفصلي تير به تير در نرم‌افزار آباكوس مدلسازي شد و ضريب افزايش پويايي دقيق با استفاده از روش بارافزون براي حذف ستون در سه موقعيت گوشه، كناري و مياني به‌دست آمد و با مقادير پيشنهادي آيين‌نامه مقايسه شد. نتايج نشان مي‌دهد DIFهاي به‌دست‌آمده از تحليل بار افزون پويايي با مقادير پيشنهادي آيين‌نامه اختلاف دارد و اين اختلاف در نسبت‌هاي دوران پلاستيك به حد تسليم مياني بيشترين مقدار را دارد.