الزامات سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران مبتني بر قانون اساسي و موازين بين‌الملل

قانون اساسي را بايد منبع اصلي تعيين اصول حاكم بر سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران معرفي كرد. به‌منظور شناسايي و تبيين ابعاد، ويژگي‌ها و الزامات حاكم بر اين اصول و همچنين تعيين ميزان انطباق آن‌ها با موازين بين‌المللي، در اين پژوهش تلاش شده تا در قالب پژوهشي توصيفيتحليلي، به اين پرسش پاسخ داده شود كه الزامات سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران مبتني بر قانون اساسي و موازين بين‌المللي چگونه ارزيابي مي‌شوند؟ در مقام پاسخ به پرسش مذكور، اين پژوهشضمن شناسايي اصول حاكم بر سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران و تبيين ويژگي‌ها و الزامات حاكم بر هريك از آن‌ها، اين مطلب را به اثبات رساند كه هرچند اصولي همچون «عدم مداخله در امور داخلي كشورها»، «مسئوليت حمايت از مستضعفان و مسلمانان تحت ستم» و «تحقق وحدت جهان اسلام» ممكن است شبهه متداخل بودن حوزه‌هايشان را داشته باشند و در مواردي مغاير با موازين بين‌المللي به‌نظر آيند، وليكن، با تبييني دقيق و مبتني بر مباني نظام سياسي جمهوري اسلامي ايران، نمي‌توان اين اصول را مغاير با يكديگر يا موازين حقوق بين‌الملل به‌شمار آورد و اين اصول داراي ويژگي‌ها و اقتضائات مشخص و قابل دفاع هستند كه برگرفته از رويكرد انقلابي و ديني نظام سياسي جمهوري اسلامي ايران تدوين شده‌اند.