تدوين مدل روش‌ پژوهش در مطالعات منظر شهري با تأكيد بر پياز پژوهش ساندرز

توافق معنايي بر سر مفهوم منظر شهري از جانب نظريه‌پردازان و پژوهشگران وجود ندارد، درنتيجه پژوهش در آن نيز چالش‌هاي خود را دارد و نياز به چارچوب روش‌شناختي به‌منظور مطالعه دقيق‌تر احساس مي‌شود. اهميت طراحي پژوهش را نمي‌توان ناديده گرفت يا ساده انگاشت. روند پژوهش در منظر شهري موضوعي است كه كمتر بدان پرداخته‌شده و ضرورت پژوهش حاضر را مطرح مي‌كند. پياز پژوهش ساندِرز مدلي است كه به‌طور عام در حوزه‌هاي مختلف زمينه‌‌محور شده است. اين راهنماي طراحي پژوهش، ابزاري است كه به سازمان‌دهي تحقيق و توسعه طرح تحقيق به دنبال لايه‌هاي خود به‌صورت مرحله‌به‌مرحله كمك مي‌كند و محدوده پژوهش را نيز تعريف مي‌كند. از آنجايي كه اين مدل در حوزه پژوهش به‌طور عام كاربرد دارد و تمامي روش‌ها / رويكردهاي تحقيق در منظر شهري را در برنمي‌گيرد، اين مقاله باهدف تدوين مدل «پياز پژوهش منظر شهري» دست به تغيير و تكميل اين پياز مي‌زند. پس از انجام مرور سيستماتيك در مقالات منتشرشده در حوزه منظر شهري با به كار گرفتن روش كيفي و تحليل محتوا فرآيند پژوهش پيش برده شده و ساختار روش‌شناختي مقالات حوزه منظر شهري موردبررسي قرار گرفتند. در انتها نتايج نشان داد كه مدل پياز پژوهش منظر شهري داراي هفت لايه به شرح زير است: فلسفه (دولايه نخست)، رويكرد، انتخاب روش‌شناختي و فرآيند انجام، راهبرد، افق زماني، تكنيك‌ها و رويه‌ها. در هر لايه تغييراتي اِعمال‌شده و مواردي افزوده‌شده است. با به‌كارگيري اين مدل مي‌توان مسير پژوهش را متناسب با پرسش مطرح‌شده و مسئله پژوهش مشخص‌تر و هدفمندتر پيش برد.