بررسي امكان برآورد مقاومت تك محوري خاك جاده‌هاي جنگلي با استفاده از روش پيوستار

شناخت مقاومت خاك براي احداث و نگهداري جاده‌هاي جنگلي بسيار ضروري است. تعيين مقاومت خاك‌هاي جنگلي كه بيشر از نوع ريزدانه و خميري‌اند با استفاده از روش آزمايش مقاومت فشاري تك‌محوري انجام مي‌گيرد. طيف‌ سنجي روشي سريع و غيرمخرب است كه به شناخت خصوصيات خاك كمك مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي توانايي داده‌ هاي طيف ‌سنجي براي برآورد مقاومت تك ‌محوري خاك انجام گرفته ‌است. بدين منظور از روش حذف پيوستار، شاخص‌هاي ابرطيفي و تركيب هر دو روش استفاده شد. در طيف خاك سه محدودۀ جذبي با مركزيت طول‌موج ‌هاي 1400، 1900 و 2200 نانومتر وجود دارد كه در برآورد مقاومت تك‌ محوري خاك مؤثرند. پس از جدا كردن محدوده ‌هاي مورد نظر از طيف كامل خاك، روش حذف پيوستار بر روي اين محدوده‌ها اعمال و شاخص‌هاي جذب پيوستار براي 45 نمونه خاك محاسبه شد. مدلسازي برآورد مقاومت تك‌محوري خاك با استفاده از رگرسيون گام ‌به ‌گام انجام گرفت. روش ارزيابي متقابل و آماره‌هاي ضريب تعيين (R^2)، درصد جذر ميانگين مربعات خطا (rRMSE) براي انتخاب بهترين مدل به‌كار برده شد. نتايج مدلسازي نشان داد كه شاخص‌هاي NINSON و NSMI با R^2=0.75 و rRMSE%=11.29 و شاخص NBDI حذف پيوستار با R^2=0.78 و rRMSE%=10.16 نتايج بهتري را ارائه دادند. خطاي به‌نسبت كم مدل حاصل از روش حذف پيوستار نشان داد كه از داده‌هاي طيف‌سنجي و روش حذف‌ پيوستار مي‌توان براي برآورد مقاومت خاك استفاده كرد.