رشد فقرزدا در مناطق شهري ايران (رويكرد تعيين كانون هاي سياستگذاري بر اساس فعاليت ها و گروه هاي شغلي)

هدف اصلي اين مقاله اندازه گيري رشد فقرزدا در مناطق شهري ايران با استفاده از ماتريس چانونا (2020) و رتبه بندي دسته هاي فعاليت و گروه هاي شغلي در مناطق شهري ايران بر اساس رشد فقرزدا با تكنيك تاپسيس اقليدسي مي باشد. بدين منظور از داده هاي هزينه و درآمد خانوارهاي شهري ايران طي دوره 1398-1392 استفاده‌شده است. نتايج نشان مي دهد كه طي دوره تحت بررسي تنها دوره يك ساله 1396-1395 رشد و توزيع درآمد هردو به نفع فقرا عمل كرده اند و رشد فقرزدا بوده است. لكن در دوره 1395-1394 باوجود رشد، فقر افزايش‌يافته و رشد فقرزا بوده است. در ساير سال ها شاخص چانونا دال بر افزايش فقر بوده است. همچنين نتيجه الگوي تاپسيس نيز نشان مي دهد كه در ميان دسته هاي فعاليت «فعاليت هاي مالي و بيمه اي» و در ميان گروه هاي شغلي؛ گروه «كارمندان امور اداري و دفتري» در رتبه نخست فقرزدايي بر اساس معيارهاي سه گانه رشد، فقر و نابرابري قرار مي گيرند. بنابراين براي كاهش فقر توصيه مي شود كه در برنامه‌ريزي‌ها و سياست گذاري هاي اقتصادي به رشد و بازتوزيع درآمد توجه توأمان صورت گيرد؛ تا همچون دوره 1396-1395 فقر كاهش يابد. چراكه توجه تنها به رشد مانند دوره 1395-1394 مي تواند فقر را در سطح كشور بيفزايد. به علاوه اگرچه كه بهبود وضعيت توزيع درآمدها مي تواند به‌قدري باشد كه حتي باوجود نبود رشد نيز، فقر كاهش يابد؛ اما در ساير دوره هاي يك ساله بررسي‌شده مي توان مشاهده كرد كه عدم توجه به رشد منجر به افزايش فقر در كشور گشته و تغييرات نابرابري به‌تنهايي بر افزايش فقر فائق نيامده است.