شناسايي و رتبه بندي موانع سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران: كاربرد روش دلفي فازي

در بسياري از كشورها از جمله كشورهاي در حال توسعه به دلايل مختلفي نظير بهينه نبودن ميزان پس اندازهاي داخلي، خروج سرمايه و يا به طور كلي تر دسترسي به منابع سرمايه اي متنوع، دولتمردان را بر آن داشته تا به سرمايه گذاري مستقيم خارجي نگاه ويژه اي داشته باشند. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر شناسايي و رتبه بندي موانع سرمايه گذاري مستقيم خارجي مي باشد. جامعه آماري مطالعه سرمايه گذاران خارجي، اساتيد دانشگاه و كارشناسان مركز خدمات و سرمايه گذاري وزارت امور اقتصادي و دارايي بوده و براي تعيين نمونه 39 نفري از روش نمونه گيري غيرتصادفي هدفمند استفاده شده است و با توجه به بهره گيري از روش دلفي فازي، حجم نمونه تا رسيدن به اشباع نظري ادامه پيدا مي كند. براي گردآوري داده ها از مصاحبه نيمه ساختاريافته و پرسشنامه استفاده شده و روش تحليل داده ها تكنيك دلفي فازي بوده و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS كمك گرفته شده است. نتايج نشان مي دهد كه عدم همسويي منافع سرمايه گذاران خارجي و منافع مقامات دولتي و دست اندركاران مرتبط با موضوع سرمايه گذاري خارجي در داخل كشور، وجود عدم اطمينان در فضاي سرمايه گذاري، بالا بودن هزينه هاي مبادله و نبود وحدت نظر و هماهنگي بين مسئولين در تعيين اولويت هاي جامعه از مهمترين موانع سرمايه گذاري خارجي در كشور هستند. لذا در راستاي جذب سرمايه گذاري خارجي، دولت بايد با اولويت بخشيدن به اين نوع سرمايه گذاري در قوانين كاربردي نافظ و شفاف، ابتدا نااطميناني ها را كاهش داده و فضاي مطمئن براي سرمايه گذاران خارجي ايجاد نمايد، آن گاه با حذف موانع دست و پا گير در محيط كسب و كار هزينه هاي مبادله را كاهش دهد.