مدل سازي اقتصادي ادغام منطقه اي بازارهاي برق كشورهاي منتخب عضو سازمان همكاري هاي اقتصادي (اكو): رهيافت پويايي شناسي سيستم

باتوجه به رشد روزافزون تقاضاي برق و مسائل مربوط به عرضه آن از قبيل افزايش هزينه‌‌هاي اجتماعي سوخت­هاي فسيلي و همچنين عدم توانايي دولت‌ها در تأمين منابع مالي لازم براي ايجاد و افزايش واحدهاي توليدي، مباحث مربوط به اقتصاد سيستم هاي قدرت بيش از پيش مورد توجه دولت ها و كارشناسان اقتصاد انرژي قرار گرفته است، تا تخصيص منابع كاراتري را اعمال نمايند. بنابراين در مقاله حاضر هدف اين است كه ادغام منطقه‌اي بازارهاي برق در بين كشورهاي منتخب عضو اكو (ايران، تركيه، آذربايجان، پاكستان و افغانستان) با رويكرد پويايي‌شناسي سيستم و با استفاده از داده‌هاي سال‌هاي  2019-1980 به‌منظور بيشينه‌سازي پايايي عرضه برق، مدل‌سازي شود. براي اين منظور دو سناريو شامل سناريوي بازار ملي برق (سناريو خودكفايي) و سناريوي بازار ادغام منطقه‌اي (سناريو آزاد) از طريق تصريح و برآورد يك الگوي سري‌هاي زماني ساختاري تا سال 2030 شبيه‌سازي شده است. نتايج حاصل از شبيه‌سازي دو سناريو حاكي از آن است كه كشور ايران با ذخيره ‌نهايي بيشتر از يك و كم‌ترين‌ قيمت در بين كشورهاي منطقه بيشترين صادرات برق را دارد، و در مقابل افغانستان با ذخيره ‌نهايي كمتر از يك در بين كشورهاي منطقه، بيشترين واردات برق را به خود اختصاص مي‌دهد. از ديگر نتايج حاصل از اين شبيه‌سازي مي‌توان به كاهش قيمت برق به دليل كاهش هزينه‌هاي توليد اشاره كرد. از مهم‌ترين يافته‌هاي اين مقاله نيز مي‌توان به ايجاد بازار منطقه اي برق ميان كشورهاي عضو اكو اشاره نمود كه در آن نااطميناني در تأمين و پايايي عرضه برق مورد نياز در بين كشورهاي عضو اكو كاهش يابد.