كاربست روش‌هاي نوين در آموزش حسابداري به‌صورت مجازي، تجربه‌اي نوين در دوران همه‌گيري كرونا

هدف: هدف پژوهش حاضر ارزيابي اثربخشي روش‌هاي نوين تدريس در شرايط آموزش مجازي بر يادگيري، يادداري و انگيزش پيشرفت تحصيلي دانشجويان حسابداري است. روش‌: روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري، تمامي دانشجويان حسابداري مديريت دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه در سال تحصيلي ۱۴۰۰-۱۳۹۹ است. نمونه آماري تحقيق شامل 5۰ دانشجو (25 نفر گروه آزمايش با روش‌هاي نوين آموزش و 25 نفر گروه كنترل با روش سنتي آموزش) است. روش‌هاي نوين آموزش مشاركتي، آموزش معكوس و يادگيري با كمك نقشه ذهني در فضاي مجازي با استفاده از پيام‌رسان‌ها و سامانه‌هاي آموزشي دانشگاه اجراشده است. يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس (آنكوا) نشان مي‌دهد روش مشاركتي بر يادگيري و يادداري دانشجويان مؤثر بوده ولي اثربخشي روش‌هاي معكوس و يادگيري با نقشه ذهني در فضاي مجازي بر متغيرهاي يادگيري و يادداري معني‌دار نبوده است؛ اما درمجموع به‌كارگيري اين روش‌هاي نوين و فعال منجر به بهبود انگيزش پيشرفت تحصيلي دانشجويان شده است. نتيجه‌گيري: آموزش مشاركتي باعث مي‌شود تا فراگيران از لحاظ شناختي بيشتر با موضوع درگير شوند، اطلاعات با طبقه‌بندي بهتري در حافظه بلندمدت يادگيرندگان جاي گيرد و ضروري است در كلاس‌هاي مجازي توجه ويژه‌اي به استفاده از آن شود. همچنين روش‌هاي فعال آموزشي در شرايط همه‌گيري كرونا، با فراهم نمودن بستري متفاوت، توانسته است بر انگيزه دانشجويان در كلاس حسابداري كه به‌زعم اغلب دانشجويان خشك و خسته‌كننده است، اثربخش باشد و استفاده تركيبي از آن‌ها در كلاس مجازي حسابداري توصيه مي‌گردد.