تأثير توزيع آماري نسبت‌هاي مالي بر مقادير مدل آلتمن با استفاده از شبيه‌سازي مونت‌كارلو

هدف: در اين پژوهش با استفاده از تكنيك شبيه‌سازي مونت‌كارلو به بررسي اين موضوع مي‌پردازيم كه شكل توزيع آماري نسبت‌هاي مالي مورداستفاده در مدل آلتمن تا چه اندازه‌اي مقدار احتمال ورشكستگي را تحت تأثير قرار مي‌دهد. روش: در اين پژوهش از داده‌هاي 104 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار در بازده زماني سال‌هاي 1395 الي 1398 استفاده‌شده است. جهت انجام محاسبات اوليه، پردازش داده‌ها از طريق نرم‌افزار Excel صورت گرفته و در ادامه تحليل‌هاي آماري از طريق نرم‌افزارهاي MATLAB و Minitab انجام شد. يافته‎ها: يافته‌هاي حاصل از انجام پژوهش به كمك تكنيك شبيه‌سازي مونت‌كارلو نشان داد كه از بين نسبت‌هاي مالي مورداستفاده در مدل آلتمن، در خصوص نسبت‌هاي X1 تا X4 نرمال بودن يا نرمال نبودن توزيع نسبت‌ها تأثيري در تغيير مقدار احتمال ورشكستگي ندارد. همچنين، نتايج نشان داد كه در خصوص نسبت X5 تغيير توزيع آماري مي‌تواند مقدار احتمال ورشكستگي را تغيير دهد كه اين مطلب به معني مؤثر بودن اين نسبت در افزايش يا كاهش مقدار احتمال ورشكستگي است. نتيجه‎گيري: نتايج حاصل از يافته‌هاي اين پژوهش بيان‌كننده اين مطلب است كه اگرچه در مدل آلتمن از نسبت‌هاي مالي مختلف به‌عنوان متغيرهاي پيش‌گو استفاده مي‌شود اما بررسي شكل توزيع اين نسبت‌ها نشان داد كه آگاهي از شكل توزيع آماري متغيرهاي x1، x2، x3 و x4 تأثيري در آگاهي از توزيع مقادير متغير Z-score ندارد و تنها تغيير شكل توزيع آماري متغير x5 مي‌تواند براي پيش‌بيني تغييرات شكل توزيع متغير Z-score كافي باشد.