تأثير ارزش شركت و سود حسابداري بر مخارج سرمايه‌اي: نقش تعديلي كيفيت اطلاعات داخلي

هدف: تصميم‌گيري راجع به ميزان مخارج سرمايه‌اي جزء مهمترين تصميمات مديران در شركتها است. اين مقاله با اتكا به فرضيه «كيفيت اطلاعات داخلي» در صدد بررسي نقش تعديلي است كه كيفيت اطلاعات داخلي شركت مي‌تواند در ميزان اثرگذاري ارزش شركت و سود حسابداري بر مخارج سرمايه‌اي ايفا كند. روش: دو متغير عدم تجديد ارائه و شفافيت شركتي به عنوان شاخص‌هاي كيفيت اطلاعات داخلي شركت انتخاب شده‌اند. سپس چهار فرضيه تدوين و نمونه‌اي متشكل از 181 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1390 تا 1398 تشكيل شده و فرضيه‌هاي پژوهش با استفاده از رگرسيون چندگانه به روش داده‌هاي تركيبي مورد آزمون قرار گرفته‌اند.  يافته‌ها: ارزش شركت و سود حسابداري بر مخارج سرمايه‌اي تأثير مثبت دارند. همچنين مشخص شد كه «فرضيه كيفيت اطلاعات داخلي» در شركت‌هاي فعال در ايران مصداق ندارد. يعني كيفيت اطلاعات داخلي شركت‌ها تأثيري بر ميزان اثرگذاري سود حسابداري بر مخارج سرمايه‌اي ندارد. در خصوص تأثير كيفيت اطلاعات داخلي بر ميزان اثرگذاري ارزش شركت بر مخارج سرمايه‌اي نيز نتايج متقن و قابل اتكايي حاصل نشد. نتيجه‌گيري: مديران شركت‌هاي فعال در ايران در تصميم‌گيري راجع به مخارج سرمايه‌اي، توجه چنداني به محيط اطلاعات داخلي شركت و اطلاعات توليد شده توسط آن ندارند. اين نتيجه احتمالاً به دليل غيرقابل اتكا بودن كيفيت اطلاعات داخلي از نظر مديران است. اين به آن معناست كه هزينه توليد اطلاعات در داخل شركت از منافع آن بيشتر است. اگر تلاش مديران به سوي بهبود و ارتقاء محيط اطلاعات داخلي متمركز شود، اطلاعات توليد شده توسط اين محيط به يك منبع اطلاعاتي قوي براي تصميم‌گيري در خصوص مخارج سرمايه‌اي تبديل شده و منافع آن بر مخارج آن فزوني خواهد يافت.