بررسي تأثير كيفيت اطلاعات حسابداري بر رابطه بين اندازه غيربهينگي ساختار سرمايه و ناكارايي سرمايه‌گذاري‌هاي واحد تجاري

هدف: در اين پژوهش به بررسي تأثير كيفيت اطلاعات حسابداري بر رابطه بين اندازه غيربهينگي ساختار سرمايه و ناكارايي سرمايه‌گذاري‌هاي واحد تجاري پرداخته شده است. روش: با جمع آوري داده‌هاي 147 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره 1398-1383 فرضيه‌هاي پژوهش بررسي شدند. كيفيت اطلاعات حسابداري با استفاده از مدل فرانسيس و همكاران (2005) و ناكارايي سرمايه‌گذاري‌ها با استفاده از مدل بيدل و همكاران (2009) اندازه‌گيري شد و اندازه غيربهينگي ساختار سرمايه با استفاده از مدل ساين و ويليامز (2015) مورد سنجش قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه افزايش اندازه غير بهينگي ساختار سرمايه منجر به افزايش ميزان ناكارايي سرمايه‌گذاري‌هاي واحد تجاري مي‌شود. از سوي ديگر، كيفيت اطلاعات حسابداري، ارتباط ميان غيربهينگي ساختار سرمايه و ناكارايي سرمايه‌گذاري‌هاي واحد تجاري را تعديل مي‌كند. نتيجه‌گيري: كيفيت اطلاعات حسابداري به عنوان يكي از عوامل كاهش عدم تقارن اطلاعاتي مي‌تواند با تعديل جريان‌هاي نقد در دسترس و همچنين كاهش نرخ بهره مورد انتظار غير بهينگي ساختار سرمايه را كاهش و منجر به كاهش ناكارايي سرمايه‌گذاري‌هاي واحد تجاري شود.