تحليل فضايي عدالت مكاني در آمايش كاربري‌هاي خدماتي (پارك و فضاي سبز، ورزشي و تفريحي-توريستي) شهر تبريز با رويكرد چند معياري

از مشكلات اساسي شهرها در دهه هاي اخير، توزيع نابرابر منابع و جمعيت در بخش هاي مختلف شهري است. توجه به اهميت توزيع كاربري هاي خدماتي در نواحي شهري و فراهم نمودن امكانات و خدمات مورد نياز عاملي مهم در ارتقاء سطح زندگي، عدالت اجتماعي و پايداري زندگي شهري است. خدمات عمومي شهر به عنوان مهم ترين ابزار در دست مديريت شهري، براي برقراري عدالت فضايي است. با توزيع مناسب اين خدمات، شهر مي تواند به عنوان بستر تحقق عدالت فضايي مطرح گردد. كلان شهر تبريز علاوه بر اينكه از تبعيض طبقاتي در بين گروه هاي اجتماعي – اقتصادي رنج مي برد، از تبعيض فضايي ناشي از توزيع نامناسب خدمات شهري نيز تهديد مي شود. پژوهش حاضر از حيث هدف، كاربردي علمي و از حيث ماهيت و روش، توصيفي تحليلي است. به دليل پيچيدگي و ازدياد فاكتورهاي مؤثر در مكانيابي كاربري هاي خدماتي، لزوم به كارگيري روش هاي چند متغيره تصميم ساز جهت تعيين مكان مطلوب جهت احداث كاربري هاي جديد را ضروري مي سازد. در پژوهش حاضر ابتدا سرانه كاربري هاي مورد بررسي محاسبه و با سرانه استاندارد مقايسه شده و ميزان كمبود در منطق ده گانه مشخص شد. سپس پارامترهاي مؤثر در مكان گزيني كاربري هايي نظير (پارك و فضاي سبز، ورزشي و تفريحي-توريستي) شناسايي شده، و با استفاده از روش هاي مبتني بر سيستم هاي پشتيباني فضايي چند معياره MC-SDSS برمبناي مدل هاي Topsis و Saw در محيط نرم افزار ArcGIS و وزن دهي پارامترها توسط كارشناسان خبره حوزه مطالعات شهري با روش تحليل سلسه مراتبي در محيط نرم افزار Expert Choice نقشه هاي نهايي تهيه شده، و فضاهاي كاملاً نامطلوب تا كاملاً مطلوب براي هر كدام از خدمات فوق شناسايي شده اند.