مدلسازي معادلات ساختاري شاخص‌هاي شهر دوستدار سالمند كرمانشاه

سالمندان انسان‌هايي هستند كه از جنبه‌هاي آناتوميكي، فيزيولوژيكي، اجتماعي و اقتصادي با كاهش توانايي‌هاي مختلفي روبه‌رو مي‌شوند، اين امر مي‌تواند باعث شود برخي از سالمندان قادر به تأمين نيازهاي روزانۀ خود نباشند. پژوهش حاضر با هدف بررسي و‌‌ضعيت شهر كرمانشاه از لحاظ شاخص‌‌هاي شهر دوستدار سالمند با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري انجام گرفت.روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي همبستگي است. جامعۀ آماري پژوهش حاضر را همۀ سالمندان شهر كرمانشاه تشكيل داد. از اين جامعه، نمونه‌ا‌ي به حجم 366 به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شد كه به پرسشنامۀ شاخص‌‌هاي شهر دوستدار سالمند پاسخ دادند. براي تحليل داده‌‌ها از ضريب همبستگي پيرسون، ضريب همساني دروني، تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. داده‌ها با كمك نرم‌افزارهاي SPSS 25 و 8.8 Lisrel مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از ضريب همساني دروني نشان داد كه اين مقياس از پايايي مناسبي برخوردار است. شاخص برازش مدل تحليلي عاملي تأييدي مدل 8 عاملي اين پرسشنامه را تأييد كرد. نتايج ضريب همبستگي نشان داد كه ارتباط بين شاخص‌هاي شهر دوستدار سالمند معنادار است. همساني دروني ابعاد اين شاخص‌ها از طريق ضريب آلفاي كرونباخ تعيين شد. ضريب آلفاي كرونباخ براي شاخص‌هاي سالمندي در دامنۀ 0/71 تا 0/84 است. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نسخۀ فارسي شاخص‌هاي شهر دوستدار سالمند، پايايي و روايي مطلوبي در جمعيت ايراني دارد و مقياس خودسنجي مناسبي براي موقعيت‌هاي باليني و پژوهشي در جمعيت سالمندان است. يكي از تلاش‌ها براي بهبود كيفيت زندگي سالمندان، اين است كه از طريق دولت، سياستي را در زمينۀ اجراي برنامۀ مراقبت‌هاي بهداشتي اوليه براي سالمندان و بهينه‌سازي ارزش براي سيستم‌هاي بهداشتي صادر كند.