توسعه يك مدل انتخاب تركيبي تأمين كنندگان با در نظر گرفتن ريسك عدم تأمين و اثر برند بر تقاضا

انتخاب تأمين‌كنندگان يكي از مسائل مهم در حوزه‌ي مديريت و بهينه‌سازي است كه با اهداف مختلفي از قبيل كاهش هزينه، افزايش كيفيت توليد يا خدمات، كاهش ريسك مواجهه با كمبود و غيره مورد توجه پژوهشگران بوده است. در ادبيات موضوع مدلي براي در نظر گرفتن ريسك عدم تأمين در كنار اثر برند توسعه نيافته است. با الهام از همين حقيقت، اين تحقيق مدل انتخاب تأمين‌كنندگان را با هدف بهينه‌سازي زمان تحويل و سود بصورت يك مدل برنامه‌ريزي رياضي عدد صحيح مدلسازي خواهد نمود. براي حل مدل از داده‌هاي شركت لوكاد استفاده شده و يك روش جديد بر مبناي الگوريتم جستجوي همسايگي توسعه يافت كه در آن علاوه بر عملگرهاي جستجو از يك رويكرد امتيازدهي براي هوشمندسازي انتخاب عملگرهاي موجود استفاده شده است. بر اساس آزمون ويلكاكسون و نتايج محاسباتي مشخص گرديده است كه جبهه‌ي پارتوي بدست آمده در مدل پيشنهادي، جواب‌هاي بدست آمده از مدل لوآن و همكاران (2019) را مغلوب مي‌كند. تحليل حساسيت انجام شده بر روي محدوديت بودجه مشخص نمود تغييرات بودجه بر روي سود نهايي تاثير بيشتري نسبت به زمان تدارك دارد. همچنين شاخص‌هاي فاصله از ايده‌آل و تنوع جواب‌ها نيز شاخص‌هاي كمي بوده‌اند كه در مقايسات بكارگيري شده‌اند.