تركيب روش‌شناسي‌ سيستم‌هاي‌ نرم در دو سطح به منظور بهبود سيستم ارتقاي شغلي كاركنان

رويكردهاي نرم تحقيق در عمليات متاثر از پارادايم تفسيري در مسائلي كه شامل ذينفعان متعدد با ديدگاه‌هاي متفاوت و تضاد منافع مي‌باشند از توانمندي بالايي براي ساختاردهي و به دنبال آن بهبود مسائل برخوردار هستند. اين روش‌ها با تعريف مسئله و مدلسازي مشاركتي به ساختاردهي و بهبود شرايط آشفته اقدام مي‌كنند. در اين مطالعه روش‌شناسي‌ سيستم‌هاي‌ نرم به عنوان يكي از معروف‌ترين روش‌هاي تحقيق در عمليات نرم در دو سطح مورد استفاده قرار گرفته است. در ابتدا با استفاده روش‌شناسي سيستم‌هاي نرم فرايندمحور، فرايند دخالت در سيستم ارتقاء شغلي كاركنان يك شركت فعال در حوزه نفت و گاز طراحي شده است. در ادامه به كمك روش سيستم‌هاي نرم محتوامحور نارضايتي كاركنان از اين سيستم بر اساس جها‌ن‌بيني‌هاي متنوع مديران وكارمندان بررسي شده است. در اين مرحله شرايط به منظور بيان آزادانه ديدگاه‌هاي افراد در سطوح قدرت متفاوت سازمان فراهم شده است. سپس تعاريف بنيادين و مدل‌هاي مربوطه در قالب مدل ايده‌آل نهايي جمع‌بندي شده است. در پايان با ايجاد فهم مشترك اقدام توافقي از طريق مذاكره براي كاهش ميزان نارضايتي كاركنان از سيستم ارتقاء شغلي پيشنهاد شده است.