مدل بهينه سازي چند هدفه جهت ارزيابي ريسك در زنجيره تامين حلقه بسته پايدار تحت شرايط عدم قطعيت در پارامترها: استفاده از رويكرد ارزش در معرض ريسك شرطي (CVaR )

در اين تحقيق مدلي براي يك زنجيره تامين حلقه بسته پايدار با در نظرگرفتن ملاحظات اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي به همراه ريسك ناشي از عدم قطعيت در پارامترها ارائه ميگردد كه براي مدلسازي اين مسئله از برنامه ريزي تصادفي استفاده شده و همچنين با استفاده از مقياس ارزش در معرض ريسك شرطي به اندازه‌گيري ريسك‌ها پرداخته ميشود. هدف اين مدل ماكسيمم كردن سود طراحي شبكه، كاهش نرخ بيكاري و افزايش فرصت هاي شغلي ناشي از احداث مراكزو مينيمم كردن كربن توليد شده حاصل از حمل‌و نقل‌هاي درون شبكه، مراكز توليد، بازيافت، تعمير، توليد مجدد مي‌باشد. از ديگر اهداف اين مسئله مي‌توان به مينيمم كردن ريسك ناشي از عدم قطعيت در هزينه حمل‌ونقل و تقاضاي مشتري نيز اشاره نمود. در پايان جهت نشان دادن كارايي مدل، مثالي تحت شرايط قطعيت و عدم قطعيت با معيار اندازه‌گيري ريسك حل نموده و جوابهاي بهينه پارتو آنها با هم مقايسه ميگردد. نتايج اين تحقيق بيانگر اين مطلب مي‌باشد كه با افزايش ريسك، سود ناشي از شبكه زنجيره تامين كاهش يافته و جهت مواجه شدن با ريسك مي بايست هزينه بيشتري را متحمل گرديد.