تأثير راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان در پيوندهاي علّي بين طرحواره هاي ناكارآمد اوليه، نشخوار خشم و پرخاشگري

زمينه: سال‌هاي اخير شاهد افزايش تحقيقات در مورد عوامل اجتماعي - هيجاني بوده‌ايم كه مي‌توانند تفاوت‌هاي فردي را در گرايش‌هاي پرخاشگرانه در ميان نوجوانان توضيح دهند. به طور خاص، نشخوار خشم و طرحواره هاي ناكارامد اوليه به عنوان عوامل مهمي ظاهر شده اند كه مي توانند اهداف مهم پيشگيري را نيز تشكيل دهند. با اين حال، مطالعات اخير اين احتمال را افزايش داده‌اند كه روابط بين اين متغيرها توسط ساير عوامل هيجاني شناختي نيز كه با پرخاشگري مرتبط اند ميانجي گري مي شوند. هدف: مطالعه حاضر به دنبال تبيين روابط بين نشخوار خشم، طرحواره هاي ناكارامد اوليه و پرخاشگري با ميانجي گري راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان بود. روش: اين مطالعه، يك تحقيق همبستگي از نوع مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش تمام دانش آموزان متوسطه دوم در سال تحصيلي 1398-1399 شهر ياسوج بودند كه تعداد 340 نفر با روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند. جمع آوري داده ها از طريق پرسشنامه هاي پرخاشگري باس و پري (AQ)، راهبردهاي شناختي هيجان گارنفسكي و كرايج (CERQ)، نشخوار خشم (ARS) و طرحواره هاي ناكارآمد اوليه (YSOSF) انجام گرفته است. براي روايي پرسشنامه ها از آلفاي كرونباخ استفاده شد و ارزيابي الگوي پيشنهادي از طريق الگويابي معادلات ساختاري داده ها انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ارتباط مورد انتظار بين نشخوار خشم، طرحواره هاي ناكارآمد اوليه و پرخاشگري وجود دارد. علاوه بر اين، تجزيه و تحليل اثرات غيرمستقيم نشان داد كه راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در روابط بين نشخوار خشم و طرحواره هاي ناكارآمد اوليه با پرخاشگري نقش ميانجي دارند. نتيجه‌گيري: به طوركلي، با توجه به نقش طرحواره هاي ناكارامد اوليه، نشخوار خشم و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان، در ظهور و حفظ پرخاشگري نوجوانان، جهت كاهش پرخاشگري مي توان اين متغيرها را هدف قرار داد.