تأثير استفاده از رويكرد كلاس معكوس بر يادگيري درس علوم تجربي دانش آموزان دوره ابتدايي

زمينه: روش‌هاي آموزش سنتي با كاستي‌هاي زيادي روبه رو بوده است كه پيشرفت‌هاي فني و اقتضائات دنياي امروز، لزوم ايجاد رويكرد جديد به آموزش را ايجاب كرده است كه ضرورت رويكرد آموزش سيار احساس مي‌شود. هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير آموزش با استفاده از يادگيري معكوس بر يادگيري دانش‌آموزان پايه ششم ابتدايي در درس علوم تجربي بود. روش: اين پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش‌هاي كاربردي و از لحاظ اجرا و شيوه گردآوري داده‌ها از روش نيمه آزمايشي از طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه‌ي آماري پژوهش حاضر، شامل تمامي دانش‌آموزان پايه ششم ابتدايي شهرستان لامرد به تعداد 3000 نفر بودند. روش نمونه‌گيري در اين پژوهش به‌صورت در دسترس كه شامل 60 نفر از دانش آموزان بودند و از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند، بدين صورت از مدارس پايه ششم ابتدايي شهرستان لامرد دو كلاس به تعداد 30 نفر انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات از آزمون يادگيري محقق ساخته درس علوم استفاده شد. به‌منظور آزمون استنباطي فرضيه‌ها از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره (ANCOVA) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد كه يادگيري معكوس بر يادگيري دانش آموزان مؤثر است (0/01 P) بر اين اساس مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش با استفاده از يادگيري معكوس مؤثر بوده و موجب افزايش ميزان يادگيري دانش‌آموزان شده است. نتيجه‌گيري: با توجه به تأثيرات فراوان استفاده از روش كلاس معكوس كه در اكثر پژوهش‌ها بر آن تأكيد شده، مي‌بايست به‌طور علمي و با برنامه‌ريزي دقيق و مدون به سمت استفاده منطقي از اين روش در امر آموزش حركت كرد.