گفتمان مكالمه در تعامل نسلي شعر پايداري مطالعه موردي شعر «طهران - طهران» سروده انديشه فولادوند

گفتمان مكالمه به توصيف ارتباط ساختار گفتماني متن و فعاليت هاي ذهني پردازش، ذخيره و بازيابي اطلاعات مي پردازد. درگفتمان مكـالـمه، كيـفـيت ارتباط‎گيري در چهار سطح بلاغي، ارجاعي، مضموني و كانوني مورد تحليل قرار مي گيرد. با توجه به اين امر، در پژوهش حاضر، مثنويِ پست مدرنِ «طهران، تهران» سروده‌ «انديشه فولادوند» با رويكرد گفتمان مكالمه در چهار سطح ياد شده، مورد تحليل قرار گرفته و جريان اطلاعات در گفت و گوي شاعر با مخاطب بررسي شده است. مطالعه‌ گفتمان مكالمه در اين ترانه  نشان داد كه  شاعر  قلمروهاي تجربي از نگاشت‎‎هاي امروزي زبان نسل سوم را به خوبي دريافته است؛ قلمروهايي كه در تعامل با نگاشت‏هاي نسل اول پس از انقلاب اسلامي هستند. نگاشت هاي امروزي موجب ايجاد موضوعات فرامتني در سطوح  چهارگانه متن شعر (مكالمه) مي شوند و زبان روايت در شعر را پويا و متنوع  مي سازند.  شاعر با شِكوه‌ آغازين و كاربرد هوشمندانه‌ لحن حماسي و تغيير مخاطب از شگرد جريان سيال ذهن بهره گرفته است  تا مفاهيم هستي شناختي هويت را با گسست نسلي، تنهايي و بيگانگي نسل سوم پيوند زند و او را در پايان،  به همراهي خود براي توليد انديشه دعوت نمايد. در بخش پاياني  پژوهش نيز با اشاره به گفتمان موسيقايي مكالمه، وجوه شناختي گفت وگو از طريق موسيقي نشان داده شده است.