تحليل رفتار مصرف پايدار آب كشاورزي با بكارگيري مدل تلفيقي عوامل زمينه‎اي و رفتاري (مورد مطالعه شهرستان مينودشت)

براي رسيدن به توسعه پايدار كشاورزي دستيابي به مصرف پايدار آب ضروري است. سازمان ملل، مصرف پايدار آب كشاورزي را به معناي رشد منفي مصرف آب معرفي نموده است. موفقيت در اجراي اقدامات مؤثر مصرف پايدار آب منوط به شناخت مؤلفه هاي تغيير رفتار و شرايط زمينه‌اي است كه كشاورزان در آن به فعاليت كشاورزي مشغول‌ هستند. پژوهش حاضر با هدف تحليل رفتار مصرف پايدار آب كشاورزي در چارچوب الگوي تلفيقي عوامل رفتاري با زمينه اي به انجام رسيد. جامعه آماري كل كشاورزان شهرستان مينودشت بودند كه تعداد 2358 نفر بودند. بر اساس فرمول كوكران حجم نمونه 331 نفر تعيين شد كه با روش نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي افراد انتخاب شدند. اعتبار ظاهري پرسشنامه محقق‌ساخته پژوهش توسط پانلي از متخصصان مورد تأييد قرار گرفت. مقادير ضريب آلفاي كرونباخ براي متغيرهاي پرسشنامه بين 0/60 تا 0/98 بدست آمد كه بيانگر پايايي قابل قبول است. براي تحليل داده‎ها از نرم‌افزارهاي SPSS22 و Smart PLS2 بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه به ترتيب مؤلفه هاي نگرش، هنجار ذهني، ريسك، خودتنظيمي و توانايي تعيين كننده هاي مؤثر بر قصد رفتاري مصرف پايدار آب مي باشد؛ اين متغيرها به جز توانايي به طور معناداري توسط عامل باور اكولوژيكي آب تحت تأثير قرار دارند. به عبارتي نتايج بيان‎كننده آن است كه ديدگاه و باوري كه كشاورزان نسبت به منابع آب دارند مي تواند تعيين كننده اصلي تغييرات مؤلفه هاي روانشناختي باشند و نهايتاً بر آمادگي در رفتار مصرف پايدار آب تأثيرگذار باشند. همچنين، عامل باور اكولوژيكي آب به طور معناداري تحت تأثير متغيرهاي زمينه ‎اي بود.