آزمون پرش و تخمين اندازه و ميزان احتمال وقوع پرش در بازار سهام با استفاده از مدل هاي تلاطم تصادفي

يافته‌هاي جديد نشان مي‌دهند كه مدل‌هاي محاسبه تلاطم با مولفه پرش موفق‌تر از مدل‌هاي بدون مولفه پرش در مدلسازي حقايق تلطيف شده در مورد بازار سهام عمل مي‌كنند. در اين پژوهش بر نقش پرش در بازده شاخص كل بازار بورس اوراق بهادار تهران از ابتداي روز معاملاتي 1396 تا آخرين روز معاملاتي 1399 تمركز شده است. رويكرد تجربي كه براي اين منظور استفاده شده است با روال معمول تخمين پارامترها و انجام آزمون‌هاي تشخيصي متفاوت است. در اين رويكرد زمان‌هاي پرش، اندازه پرش به همراه تلاطم برآورد مي‌گردند. اين رويكرد تصويري پويا از نقش اين عوامل ارائه مي‌دهد و براي تحليل دوره‌هاي فشار بازار مفيد است. نتايج آزمون وجود پرش با استفاده از فاكتور بيزي نشان دهنده برتري مدل تلاطم تصادفي با مولفه‌هاي پرش و اثر اهرمي (SVLJ) بر ساير مدل‌هاست. نتايج تخمين مدل SVLJ نشان مي‌دهد كه تنها دو پرش در بازده شاخص كل با احتمالي بين 0.015 و 0.02 در فاصله زماني داده‌هاي اين پژوهش روي داده است و شش پرش با احتمال بيشتر از 0.01در بازده روي داده است. با اين وجود، مولفه پرش تا 15.75% از تغييرات بازده را در بر مي‌گيرد كه در نتيجه عدم لحاظ آن در مدلسازي به نتايج نادرستي در اندازه‌گيري تلاطم و ريسك منجر خواهد شد. اين موضوع از آن جهت با اهميت است كه تعيين سهم پرش‌ها در دوره هاي تنش بازار بسيار مهم است. زيرا ريسك پرش در بازده معمولاً نمي‌تواند پوشش داده شود و سرمايه‌گذاران ممكن است براي تحمل اين ريسك‌ها، صرف ريسك زيادي را مطالبه كنند.