الگوي ساختاري عوامل اثرگذار بر نگرش زنان پيراشهري نسبت به پليس (مورد: منطقه غرب شهر اصفهان)

در فضاهاي پيراشهري وجود مسائل و چالش هاي اجتماعي از واقعيت هاي مهم و قابل‌توجه است كه بايستي برنامه ريزي در جهت حل آن با وسواس و اولويت دار انجام گيرد. زنان به‌عنوان يك بخش از جمعيت انساني هر سكونتگاهي، به‌ويژه در عرصه پيراشهري، غالباً بيشترين سهم از چالش ها و ناهنجاري هاي اجتماعي سهم شان است. برخي از اين مسائل، با عملكرد نيروهاي تأمين‌كننده امنيت در فضا نظير پليس ارتباط دارد. همچنين، در سال هاي اخير پليس نيز تلاش داشته تا نقش خويش در جوامع و روابط خود با افراد جامعه را بهبود بخشد. نگرش مثبت به پليس حاصل مؤلفه‌هاي بسياري مي شود كه در طول اين سال ها به برخي بيش تر پرداخته و اهميت داده‌شده است. پژوهش حاضر و نتايج آن، برآيند مطالعه و بررسي ديدگاه 291 نفر از دانشجويان دختر مقاطع مختلف كه در منطقه غرب پيراشهر اصفهان ساكن بوده ، مي‌باشد. نمونه‌گيري از طريق روش نمونه-گيري تصادفي ساده انجام‌شده است. داده هاي حاصل از توزيع پرسشنامه با كمك نرم‌افزارهاي SPSS و PLS تجزيه‌وتحليل گرديده است. از مدلسازي معادلات ساختاري براي تحليل داده ها استفاده شد و به‌منظور تشخيص برازندگي مدل از شاخص هاي برازش مدل توسط PLS استفاده گرديد. نتايج نشان داد ترس از جرم، قرباني جرم شدن و رسانه ها به‌طور معناداري تعيين كننده هاي نگرش دانشجويان دختر نسبت به پليس مي باشند. نتايج تحليل مسير نشان داد كه قرباني جرم شدن و ترس از جرم در دانشجويان دختر تأثير منفي بر روي نگرش آنان نسبت به پليس دارد ولي رسانه هاي جمعي تأثير مثبتي دارد. همچنين مشخص شد دانشجويان كمتر از 20 سال سن از نگرش مثبت تري به پليس برخوردارند و دانشجويان مقطع دكتري، ترس از جرم بيشتري نسبت به ساير دانشجويان دارند.