تأثير اعتماد بر تمايل به رفتار اطلاع‌جويي مشاركتي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه شيراز

هدف: هدف پژوهش حاضر كشف تأثير اعتماد و زيرمؤلفه‌هاي آن بر رفتارهاي اطلاع‌جويي مشاركتي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه شيراز است. روش: پژوهش حاضر به‌لحاظ ماهيت داده‌ها كمّي و به‌لحاظ نحوه گردآوري داده‌‌ها از نوع توصيفيهم‌بستگي است. نمونه پژوهش شامل 302 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه شيراز بود. براي گردآوري داده‌‌ها از پرسش‌نامه‌ تمايل به رفتار اطلاع‌جويي مشاركتي و پرسش‌نامه كستا و اندرسون (2011) استفاده شد. براي سنجش روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه‌ها، از نظرات هفت متخصص علم اطلاعات و دانش‌‌شناسي استفاده شد. پايايي هر دو پرسش‌نامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ بررسي شد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش شواهد بيشتري فراهم آورد كه تمايل به رفتار اطلاع‌‌جويي مشاركتي مي‌‌تواند توسط متغير اعتماد با ميزان (40.5 درصد) پيش‌‌بيني شود. از ميان زيرمؤلفه‌‌هاي اعتماد، زيرمؤلفه قابليت اعتماد ادراك‌شده بيشترين تأثير (32.9 درصد) را بر تمايل به رفتار اطلاع‌‌جويي مشاركتي داشت و بعد از آن رفتارهاي هميارانه (31.8 درصد) و تمايل به اعتماد (9 درصد) تمايل به رفتارهاي اطلاع‌‌جويي مشاركتي را پيش‌‌بيني مي‌‌كنند. البته، اعتماد در كنار تأثيرات مثبتي كه دارد مي‌تواند تأثيراتي منفي هم داشته باشد، بدين معنا كه سطوح بالاتر اعتماد لزوماً همكاري را تشويق نمي‌كند؛ زيرا اعتماد كامل باعث مي‌شود كه افراد به ديگران متكي شوند و ديگر نظارتي بر فرايند كار نداشته باشند و يا اينكه ميدان را براي سوءاستفاده ديگران مهيا كنند. اصالت/ارزش: با توجه به اهميت نقش اعتماد در فعاليت‌هاي مشاركتي، تاكنون پژوهشي كه نقش اين مهم را در رفتارهاي اطلاع‌جويي مشاركتي بررسي كرده باشد مشاهده نشد. نتايج پژوهش حاضر مي‌تواند به شناخت بيشتر عوامل تأثيرگذار بر رفتارهاي اطلاع‌جويي مشاركتي منجر شود. همچنين، نتايج اين پژوهش به پژوهشگران، استادان و مديران كمك خواهد كرد تا با شناخت زيرمؤلفه‌‌هاي مهم اعتماد، بر تقويت و بهبود اين زيرمؤلفه‌‌ها در جهت تسهيل تمايل به رفتار اطلاع‌‌جويي مشاركتي گام بردارند.