اثرات كشت مخلوط سه گانه تأخيري چغندرقند با نخود و ماش بر تراكم، زيست توده و تنوع زيستي علف‌هاي‌هرز

به منظور بررسي اثرات نسبت هاي كشت مخلوط سه گانه تأخيري چغندرقند با نخود و ماش بر تراكم، زيست توده و تنوع زيستي علف هاي‌هرز، آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در سال زراعي 95-1394 اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل نسبت هاي 25 درصد نخود (ماش)+75 درصد چغندرقند، 50 درصد نخود (ماش) +50 درصد چغندرقند، 75 درصد نخود (ماش)+25 درصد چغندرقند، كشت خالص نخود (ماش) و كشت خالص چغندرقند بود. نوع لگوم بسته به فصل رشد متغير بود، به اين ترتيب كه در انتهاي زمستان، نخود همراه با چغندرقند بود و پس از برداشت نخود، ماش در اواخر بهار در همان رديف هاي كاشت نخود، جايگزين شد. در ارزيابي شاخص هاي تنوع علف هاي‌هرز، بيشترين مقدار شاخص غناي گونه اي مارگالف، در نسبت كشت 75 درصد نخود (ماش)+25 درصد چغندرقند و نسبت كشت 25 درصد نخود (ماش)+75 درصد چغندرقند به ترتيب به ميزان 2.83 و 4.29 در مرحله اول و دوم نمونه برداري مشاهده شد. بيشترين مقدار شاخص تنوع شانون- وينر، در نسبت كشت 75 درصد نخود (ماش)+25 درصد چغندرقند و نسبت كشت 50 درصد نخود (ماش)+50 درصد چغندرقند به ترتيب به ميزان 0.6 و 0.76 در مرحله اول و دوم نمونه برداري مشاهده شد. همچنين، بيشترين مقدار شاخص تنوع سيمپسون، در نسبت كشت 75 درصد نخود (ماش)+25 درصد چغندرقند و نسبت كشت 50 درصد نخود (ماش)+50 درصد چغندرقند به ترتيب به ميزان 0.68 و 0.796 در مرحله اول و دوم نمونه برداري مشاهده شد.