تأثير ديواره قوسي بر پايداري و تغييرشكل گودهاي عميق شهري

امروزه گودبرداري يكي از مراحل حساس و مهم ساخت وسازهاي شهري محسوب مي‌شود كه همواره مهندسان تلاش مي‌كنند با انتخاب روش هاي مختلف آن را تحليل، طراحي و اجرا نمايند. اهميت اين موضوع زماني مشخص مي‌شود كه در محيط‌هاي شهري، تحليل تغييرمكان و تغيير شكل هاي اطراف گود براساس ضوابط و مقررات ملّي ساختمان الزامي است زيرا بناها و ساختمان هاي اطراف گود، نسبت به نشست نامتقارن حساسيت زيادي دارند. لذا مهندسان علاوه بر تحليل پايداري گود، با استفاده از اطلاعات ژئوتكنيكي ساختگاه، هندسه گود، سربارهاي اطراف گود و شبيه‌سازي مراحل گودبرداري، به ارزيابي و پيش‌بيني تغييرشكل ها و تغييرمكان هاي اطراف گود نيز مي‌پردازند. تحليل تغييرمكان و تغييرشكل به عوامل مختلفي چون هندسه گود، نوع خاك، روش پايدارسازي و نحوه مدل سازي وابسته است. در اين مقاله سعي شده تحليل تغييرمكان و پايداري گودهاي با ديواره هاي قوسي شكل در دو پروژه با خاك مختلف (مطالعه موردي) با هدف اثر قوس زدگي خاك در حالت هاي مختلف مورد بررسي قرار گيرد. همچنين نتايج مدل سازي دوبعدي با حالت سه بعدي در شبيه سازي قوس زدگي مورد مقايسه گرفته است. براي تحليل پايداري و تغيير شكل گود در اين تحقيق از نرم افزارهاي  FLAC3D و PLAXIS2D و GEOSLOPE استفاده شده است. نتايج حاصل نشان مي دهند ايجاد شعاع انحنا و قوس در ديواره گود مي‌تواند ضمن افزايش پايداري، با توزيع تنش و كرنش مقدار تغييرشكل‌ها و محدوده اثر گود را كاهش دهد.