بررسي آزمايشگاهي تأثير لايه نازك افقي بر ظرفيت باربري پي دايره‌اي در خاك ماسه‌اي

لايه‌هاي نازك موجود در زمين، علي‌رغم آن‌كه به‌نظر مي‌رسد، تأثير ناچيزي داشته باشند، اساساً مي‌تواند تأثير قابل‌ملاحظه‌اي بر ظرفيت باربري پي داشته باشند. در اين تحقيق، تأثير وجود لايه نازك ضعيف و قوي بر ظرفيت باربري نهايي پي دايره‌اي بر بستر ماسه‌اي، به‌وسيله مدل فيزيكي كوچك‌مقياس سيستم خاك- شالوده بررسي مي شود. آزمايش‌هاي مدل فيزيكي در مخزن استوانه‌اي از جنس فولاد با قطر داخلي 70 سانتي متر و ارتفاع 70 سانتي متر، انجام شده است. شالوده دايره‌اي به صورت صلب بوده و بر روي سطح بستر قرار مي‌گيرد، يعني عمق مدفون صفر است. بررسي‌ها با تغيير جنس، ضخامت و عمق قرارگيري لايه نازك صورت گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه لايه نازك ضعيف باعث كاهش ظرفيت باربري نهايي و سختي سيستم خاك- شالوده مي‌شود و لايه نازك قوي باعث افزايش ظرفيت باربري نهايي و سختي سيستم خاك- شالوده مي‌شود. ميزان اين تأثير تابعي از ضخامت، عمق قرارگيري و جنس مصالح لايه نازك دارد. مطابق نتايج، لايه ضعيف در عمق بحراني 1B (B قطر فونداسيون است) بيش ترين كاهش ظرفيت باربري نهايي را به ميزان 26 درصد داشته است (از 183kPa به 135kPa) و در عمق 2B تأثيري نداشته است. لايه قوي نيز براي حالتي كه اين لايه دقيقاً زير فونداسيون قرار دارد، بيش ترين افزايش ظرفيت باربري نهايي را به‌ميزان 329 درصد داشته است (از 183kPa به 603kPa) و در عمق تقريباً B 1.25 بدون تأثير بوده است. براي صحت‌سنجي، نتايج مدل آزمايشگاهي بستر ماسه‌اي يكنواخت، با نتايج تحليلي محققان مختلف مقايسه شده كه نشان از انطباق زياد نتايج دارد.