ارزيابي مقاومت ضربه اي بتن ژئوپليمر سرباره اي حاوي نانوسيليس و الياف پلي الفين تحت حرارت

امروزه به منظور كاهش اثرات منفي محيط زيستي ناشي از به كارگيري سيمان در بتن، استفاده از نانو ذراتي كه حاوي مواد آلومينوسيليكاتي (Aluminosilicate) باشند به عنوان جايگزين بخشي از سيمان داراي اهميت فراوان مي باشد. در اين مطالعه به بررسي آزمايشگاهي مقاومت بتن ژئوپليمر (Geopolymer Concrete) سرباره اي در برابر ضربه هاي چكش افتان در دماي اتاق و پس از در معرض قرار گرفتن حرارت 300 و 600 درجه سلسيوس در دوره عمل آوري 90 روزه پرداخته شده است، در اين راستا سه طرح اختلاط از بتن ژئوپليمر سرباره اي حاوي 0 تا 8 درصد نانوسيليس (Nanosilica) ساخته شد و پس از انجام آزمايش مقاومت ضربه اي و انتخاب طرح بهينه به لحاظ مقاومت، به منظور افزايش خواص مقاومتي در طرح بهينه، دو طرح حاوي 1 و 2 درصد از الياف پلي الفين (Polyolefin Fibers) ساخته شد و مجدد نمونه ها مورد آزمايش قرار گرفتند، نتايج حاصل از پنج طرح اختلاط با يك طرح اختلاط از بتن كنترل حاوي سيمان پرتلند مورد مقايسه و ارزيابي قرار گرفت. در ادامه جهت مقايسه و بررسي ريزساختاري بتن ژئوپليمري و بتن كنترل از آناليز SEM و XRD استفاده گرديد. نتايج حاصله حاكي از مقاومت بالاي نمونه هاي بتن ژئوپليمر حاوي الياف پلي الفين در برابر ضربات چكش افتان بود و بررسي هاي ريزساختاري در هم پوشاني با نتايج حاصل از ارزيابي مقاومت ضربه اي چكش افتان در بتن قرار داشت.