برآورد تغذيه طبيعي آبخوان دشت اردبيل با استفاده از روش CRD

كمّي كردن مقدار تغذيه آب زيرزميني از پيش‌نيازهاي ابتدايي مديريت منابع آب زيرزميني مي باشد. در اين پژوهش، روش حركت تجمعي بارش، CRD (Cumulative Rainfall Departure) كه بر اصل بيلان آب استوار است، به منظور برآورد تغذيه آب زيرزميني آبخوان اردبيل مورد استفاده قرار گرفته است. در آبخوان اردبيل به دليل وجود مزارع بسيار، به جز بارش، آب آبياري منبع مهم ديگري براي تغذيه آبخوان به شمار مي‌آيد. بنابراين، لزوم پي بردن به نقش هركدام از اين عوامل در مديريت منابع آب زيرزميني منطقه احساس مي‌شود. در اين روش با استفاده از رويكرد بهينه‌سازي با كمينه كردن ميانگين مربعات خطا، RMSE (Root Mean Square Error) بين تراز آب زيرزميني مشاهده‌اي و شبيه‌سازي‌شده مقادير تغذيه برآورد مي گردد. نتايج نشان داد كه در دوره‌ آماري ده‌ساله (مهر 1380 تا شهريور 1390) ميزان متوسط آب دهي ويژه براي آبخوان اردبيل 0.1 و كسري از آب بارندگي و آبياري كه موجب تغذيه‌ آبخوان مي‌گردد به ترتيب برابر 16.19 و 17.46 درصد مي‌باشد. به‌طور كلي ميزان تغذيه‌ آب زيرزميني با روش CRD، 172 ميليون مترمكعب در سال به دست آمد كه حداقل مقدار تغذيه در سال آبي 87-1386 با 158 ميليون مترمكعب و حداكثر آن در سال آبي 82-1381 با 183 ميليون مترمكعب بود. در اين پژوهش شاخص‌هاي كمي به صورت تركيبي براي واسنجي مدل CRD در آبخوان دشت اردبيل استفاده و سپس ارزيابي و اعتبارسنجي شد. به‌طوركلي، سادگي، ارزاني، سهولت استفاده و نياز اندك به داده‌هاي غيرقطعي (مانند ميزان آبياري و پمپاژ) از مزاياي اين مدل است.